Moja biografia

Jestem członkinią AIFED - Asocación de Innovación, Formación y Empleo para el desarrollo Sostenible (Stowarzyszenie: Innowacje, szkolenia i zatrudnienie na rzecz zrównoważonego rozwoju), która jest organizacją partnerską w europejskim projekcie Supporting distance Training and Education in Prison 2020-1-IT01-KA226-VET-009046. Na spotkaniu końcowym projektu w Elbie zadaliśmy sobie pytanie: Jaka będzie przyszłość szkoleń w więziennictwie? Czy możemy sobie wyobrazić wspólną salę lekcyjną w metawersum wszystkich więzień UE?

Moja historia

Rozwój nowych technologii, ewolucja procesów cyfryzacji i globalizacji cyfrowej, które zmniejszają dystans i podziały między ludźmi poprzez narzędzia świata wirtualnego, to zjawiska społeczne i globalne, które charakteryzują obecną epokę, w której żyjemy.  Powstał nowy wirtualny świat, równoległy do tzw. realnego życia, charakteryzujący się nowymi sposobami komunikacji, informacji, tworzenia relacji społeczno-ekonomicznych, wreszcie uczenia się i kształcenia. 

Szczególnie w tej ostatniej dziedzinie należy nauczyć się, jak najlepiej wykorzystać innowacje i postęp technologiczny  w celu uzyskania konkretnych rezultatów, poprzez rozwój nowych metod wychowawczych, zarówno komplementarnych, jak i towarzyszących metodom tradycyjnym lub zastępujących te ostatnie, w celu poprawy wyników i tworzenia pożądanych efektów w dziedzinie edukacji.
 

Zagłębiając się w ten temat i stosując go do edukacji dorosłych więźniów i ich potrzeby ponownego włączenia i integracji ze społeczeństwem, futurystyczny, ale już realny świat wirtualny, reprezentowany przez metawersum, jest jednym z najbardziej innowacyjnych narzędzi nowego tysiąclecia.

Przyszłe scenariusze tego alternatywnego świata wciąż powstają i obejmują zestaw nowych instrumentów i rozwiązań, które są niezbadane a zatem jeszcze nieprzewidywalne. Pomimo tego, wstępne ustalenia dotyczące wpływu, jaki może on mieć na rozważaną grupę docelową, są na pierwszy rzut oka bardzo obiecujące.

Próbując przewidzieć niektóre zmiany, które mogą nastąpić w najbliższych latach w odniesieniu do rozważanego obszaru analizy, można sobie realistycznie wyobrazić, że edukacja dorosłych więźniów będzie odbywać się w metawersum: będą istniały specjalne wirtualne klasy, w których będą się łączyć i będą reprezentowani przez własny awatar. Ci ostatni będą fizycznie (ale wirtualnie) uczestniczyć w kursach, natomiast więźniowie będą mogli znaleźć się gdzie indziej, dzięki fejsbukowemu urządzeniu łączącemu z metawersum. W ten sposób powstanie mieszana struktura nauczania pomiędzy nauczaniem na odległość a na miejscu (biorąc pod uwagę, że awatar będzie obecny w wirtualnej klasie, a prawdziwa osoba będzie gdzie indziej). Jest to model hybrydowy możliwy dzięki tej niezwykłej i wciąż jeszcze dziewiczej technologii.

Osadzeni będą korzystać z nowych zestawów narzędzi ukierunkowanych na wspomaganie nauki, które będą tworzone na żywo i bezpośrednio przez trenera w wirtualnej klasie (slajdy, materiały, modele 3D), a także nauczą się tworzyć swoje narzędzia, jeśli przewidują to potrzeby edukacyjne kursu.

Nauczą się nawet, jak łączyć się z platformą, komunikować, podnosić rękę, pisać, czytać i poruszać się w wirtualnej klasie, która będzie miejscem nauki zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym. Wytworzenie potrzebnych materiałów do szkolenia i potrzeb edukacyjnych bezpośrednio w metaverse spowoduje ekologiczny i proekologiczny sposób pracy, co przyniesie korzyści środowisku naturalnemu. Więźniowie nauczą się personalizować własne awatary, dostosowując je do swoich cech fizycznych i zdolności.

Metaverse może być jeszcze bardziej reprezentatywnym dodatkiem do rzeczywistości oraz inkluzywnym i tolerancyjnym kontekstem, w którym ludzie będą mogli swobodnie wyrażać siebie.

Wreszcie, nauka korzystania z metawersum, będącego częścią zestawu nowych technologii, które są opracowywane lub będą opracowywane w przyszłości, będzie sama w sobie okazją do nauki. Co więcej, pozwoli grupie społecznej, zwykle wykluczonej przez społeczeństwo, dostosować się do procesu cyfryzacji (transformacji cyfrowej) i do ciągle zmieniającego się świata.

Trzy umiejętności niezbędne dla przyszłego uczenia się dorosłych?