European Commission logo
Create an account
Can select multiple words with divider comma

EPALE - Електронна платформа за учене на възрастни в Европа

Блог

9 изследователски констатации, които показват защо образованието се нуждае от спорт

Education and sports.

За много хора спортът и образованието са в рязка опозиция. Едното е тривиално, другото – сериозно. Едното е игра, а другото – работа. Това разделение, което има своите корени в историческото и философско минало на Европа, може да се види ясно в областта на образованието, където на спорта (на физическото възпитание) често се приписва нисък статут, ограничен период от време в учебните програми и недостатъчни ресурси. За много родители спортът и другите организирани форми на физическа активност трябва да имат все по-маргинална позиция в рамките на образованието, за да може пораствайки, децата им да се съсредоточават върху "важните неща" в училище – тези неща, които ще ги доближат до професионалното обучение, до висшето образование или до работата.

С течение на времето тези нагласи са започнали да се променят, въпреки че промяната понякога е болезнено бавна. Появата на така наречената “пандемия от липса на физическа активност“ със сигурност е изиграла своята роля за промяната в отношението към спорта. Нивата на активност продължават да спадат, докато нивата на незаразните болести се увеличават. Спортът, като най-популярната и приятна форма на физическа активност за много хора, вече стои в центъра на политиките за обществено здраве, като евтин вид лекарство. В същото време са налице потвърждения за значителния финансов принос, който има спортът в различните му форми. Спортът е голям и бързо развиващ се сектор в рамките на европейската икономика, възлизащ на около 3% от общия БВП на Европа и около 3,5% от заетостта в ЕС. Образованието за възрастни реагира на тази ситуация с развитието на все повече и по-специализирани пътеки, от учители и треньори, за производството на спортни стоки, за спортни медии и др.

Има и друг аспект на връзката между спорта и образованието – развитието в научните изследвания едва наскоро го показват изцяло. Доказателства от образователни изследвания, психологията, невронауките и други дисциплини започват да сочат, че традиционното противопоставяне между образованието и спорта е погрешно, и че – без да говорим за намесата на бизнеса в образованието – спортът всъщност може да има ценен принос.

За да се обясни това смело твърдение, предлагам девет констатации от изследвания за въздействието на спорта и физическата активност, които показват, че активността – в допълнение към своите добре познати ползи за запазване на тялото здраво и във форма, добавя огромна стойност към образованието.

  1. Спортът и физическата активност "подхранват" мозъка, помагайки му да работи, расте и функционира ефективно. Доказано е, че физическата активност води до дълбоки и трайни промени в мозъчните връзки, и това директно повишава продуктивността на интелектуалния труд.
  2. Спортът и физическата активност могат да подобрят ученето и паметта. Учащите с добра памет и способност да учат бързо имат значително предимство, което оказва влияние върху почти всеки аспект на техния опит в обучението на възрастни и отвъд него.
  3. Дори и кратки, няколко минутни периоди на спорт и физическа активност могат да доведат до подобрение на концентрацията и вниманието, което директно дава отражение върху това как хората учат и запомнят.
  4. Резултатите при писане и пресмятане се подобряват значително в резултат от увеличените нива на физическа активност сред младите ученици.
  5. Редовното правене на упражнения може да облекчи депресията и тревожността.
  6. Институционализираните видове спорт и физически дейности са особено полезни за създаването на чувство за принадлежност и ангажираност и могат да помогнат потенциално маргинализираните ученици да се чувстват ангажирани и приети.
  7. Физически активните хора се представят по-добре на академично ниво, отколкото неактивните.
  8. Физически активните студенти имат повече квалификации, включват се в продължаващо обучение, имат подобрени шансове да си намерят добра работа и дори да бъдат повишени по-бързо.
  9. Физически активните индивиди биват възприемани от работодателите като по-здрави, по-ефективни и по-надеждни. Така че активните хора са по-пригодни за заетост.

 

 

Разбира се не всички видове спорт се отразяват добре и това да тренираш неподходящ вид спорт може понякога да е дори по-зле, отколкото ако не се занимаваш със спорт изобщо. Така че си заслужава учениците да инвестират известно време в намирането на най-добрия вид спорт или дейност за самите тях и за особеностите на техния живот. Но активностите, представени по подходящ начин, и случващи се в позитивна и подкрепяща среда, може да бъдат вдъхновяващи.

 

Така че може би е време учебните заведения и техните ученици да помислят отново за своето виждане относно ролята на спорта и физическата активност. Много повече от това да бъде забавно занимание или да служи просто за разсейване от основния фокус на образованието – данните показват, че спортът и физическата активност могат да донесат особено ценни ползи.

 

 

Richard Bailey.

Автор: Ричард Бейли

Login (7)

Коментар

TreeImage.
Elīna Ezera - Lūka
Нед., 11/19/2023 - 12:10

Šis raksts ļoti veiksmīgi atklāj diskusiju par sporta un izglītības savstarpējo saistību, izceļot tos daudzveidīgos veidus, kādos sports var ietekmēt cilvēka attīstību gan fiziski, gan intelektuāli. Tas akcentē to, ka tradicionālais skatījums uz sportu kā tikai izklaides vai atpūtas veidu būtu jāmaina.

Manuprāt, norādījums par sporta ietekmi uz smadzeņu darbību un intelektuālo attīstību atspoguļo zinātniski pierādītus faktus, kas liecina par to, ka sports nav tikai fiziska aktivitāte, bet arī ietekmē cilvēka prāta spējas. Un secinājumi par sporta pozitīvo ietekmi uz izglītību un darbaspēku ir ļoti spēcīgi argumentēti, izmantojot pētījumu rezultātus. Tas var iedrošināt sabiedrību un izglītības iestādes vairāk iekļaut sportu izglītības procesā kā nozīmīgu komponenti, ne tikai fiziskās veselības, bet arī intelektuālās attīstības labā.

Sports var būt daudz vairāk nekā tikai fiziska aktivitāte, būtisks elements cilvēka attīstībā, atbalstot gan fizisko veselību, gan intelektuālo izaugsmi.

Login (1)

Paldies raksta autoram par šī jautājuma aktualizēšanu!

Nodalījums sports un izglītība, manā skatījumā, jau sen ir zaudējis savu līdzšinējo nodalījumu. Mūsdienās jebkuram skaidri domājošam cilvēkam ir skaidrs, ka sports ir nozīmīga izglītības daļa, un tāpat, izglītība ir nepieciešama sportiskajiem sasniegumiem.

Savā ģimenē esmu redzējusi, kā uz bērniem "iedarbojas" dalība Latvijas Olimpiskās komitejas projektā "Sporto visa klase". Manuprāt, šim projektam ir lielisks mērķis, kas vienlaicīgi liek bērniem cīnīties par rezultātiem sporta spēlēs, bet tajā pašā laikā, viņi saprot, ka nevienai uzvarai nav būtiskas nozīmes, ja klases vidējās sekmes nav atbilstošā līmenī. Tas jau no mazām dienām iemāca bērniem, cīņas sparu, apņēmību, sadarbības prasmes un mērķtiecību.

Caur sportu mēs bērniem mācām domāt, analizēt un plānot, un šīs apgūtās prasmes viņi pratīs pielietot arī citās mācību un dzīves jomās.

Tikai kombinācija izglītība + sports palīdz veidot aktīvu, uzņēmīgu un izglītotu jauno paaudzi.

Login (1)

Mūsdienu sabiedrībā valda uzskats, ka sports un veselīgs dzīvesveids ir neatņemama sastāvdaļa, lai kļūtu par pilnvērtīgu un labi attīstītu pilsoni. Taču tajā pašā laikā sportu skolās vēlas izveidot par izvēles priekšmetu, kura apmeklējums nebūs obligāts? Manuprāt, cilvēka domāšana un dzīves uzskati veidojas tieši skolas laikā. Un tieši skolā būtu jārada vismaz priekšstats par sportu kā rūpēšanos par savu labsajūtu un veselību. Skola ir vieta attīstībai, vieta, kur skolēni ierodas mācīties un pilnveidot sevi. Skolēniem jāapzina savas spējas pēc iespējas dažādākos virzienos, tajā skaitā, arī sportā. Tādēļ, sporta stundām noteikti jābūt skolu izglītības sistēmā.Un tam jāvelta tikpat mācību stundu kā matemātikai, valodām vai dabas zinībām. 
Login (1)

Niby sport w pewien sposób przeżywa renesans w dzisiejszych czasach, a to za sprawą przede wszystkim "bumu" na bycie fit i trenerów personalnych, jednak w edukacji jest go mało - przynajmniej z mojego punktu widzenia. Na studiach licencjackich miałam tzw. WF tylko przez jeden semestr, na studiach mgr nie ma go w ogóle. Dlaczego? Przecież sport usprawnia nasze myślenie, wpływa dobroczynnie na procesy uczenia się, co idealnie opisane jest w powyższym artykule. I tu pojawia się pytanie, dlaczego tak ważna dziedzina życia, jaką niewątpliwie jest sport, jest usuwana z edukacji? Jasne, przecież każdy z nas może na własną rękę biegać, chodzić na siłownię, czy też być członkiem jakiegoś amatorskiego klubu i tam realizować tę dziedzinę życia. Jednak moim zdaniem taka możliwość nie powinna skreślać tego, by w instytucjach takich jak szkoła czy uniwersytet, sport był w pewien sposób "wykreślany". Faktem jest, że coś co jest narzucone z góry (np. zajęcia WFu w szkole) nie zawsze przynosi radość i też oczekiwane efekty, jednak w wielu przypadkach lepsza jest taka forma "ruchu" (przymusowa) niż żadna. I warto też podkreślić, że często z tego szkolnego "przymusu" rodzą się pasje wielu osób, tak jak było to u mnie z piłką ręczną.
Login (1)
TreeImage.
Mārīte Peipiņa
Пет., 05/31/2019 - 15:26

Fiziskās aktivitātes bērniem veicina smadzeņu attīstību. Visos vecumos tas ir kā veids emocionālās labsajūtas uzlabošanai un socializācijai. Fiziskās spējas un fiziskā labsajūta ir cieši saistīta arī ar garīgajām darbspējām, piemēram, vāji muguras un vēdera muskuļi neļauj ilgstoši sēdēt vai izraisa sāpes, kas liedz koncentrēties, un darbs tiek veikts lēnāk.  
Login (1)

Powyższy tekst przypomniał mi o idei walk and talk polegającej na organizowaniu spotkań biznesowych podczas spacerów. Moda na chodzone spotkania biznesowe, mocno rozprzestrzeniająca się za przyczyną takich propagatorów jak menedżerowie z Doliny Krzemowej (m.in. Steve Jobs, Mark Zuckerberg, Jack Dorsey) czy prezydent Barack Obama, jest coraz bardziej popularna również w Polsce. Tym bardziej, że - obok takich zalet formuły jak łatwiejsze przełamanie lodów, możliwość zrelaksowania się i zachowania koleżeńskich stosunków między członkami zespołu i przede wszystkim zwiększona kreatywność - stawia się ją w opozycji wobec tzw. palenia naszych czasów, czyli siedzenia. W zakresie weryfikacji wspomnianego pobudzania kreatywności poprzez chodzenie odsyłam do badań Marily Oppezzo i Daniela L. Schwartza z University of Stanford, Give Your Ideas Some Legs: The Positive Effect of Walking on Creative Thinking i... zachęcam do ćwiczeń praktycznych.

Login (1)

Piekrītu, ka šī ir ļoti apspriesta tēma jau gadu gadiem, un cik cilvēku, tik viedokļu. Arī no savas pieredzes varu teikt, ka daļai skolēnu sports bija mīļākais mācību priekšmets, bet daudzi skolēni nāca uz sporta stundām ar ārsta zīmēm un sēdēja malā.

Es tomēr piekritīšu tam, ka sporta aktivitātes mums ir nepieciešamas un jo vairāk, jo labāk. Raksta autore ir precīzi uzsvērusi svarīgus secinājumus, par sporta pozitīvo ietekmi uz cilvēka organismu un darba spējām. Mūsdienās mēs ļoti daudz laika pavadam pie datora vai mobilā telefona, daudz pārvietojamies ar automašīnām u.t.t. Tāpēc mūsu organismi dažreiz pat “prasās” pēc fiziskajām aktivitātēm. Nevajag ignorēt šos signālus, jo bieži vien tas var novest pie nopietnām veselības problēmām. Nav noslēpums, ka arī mūsdienu jaunatnei ir lielākas problēmas ar lieko svaru, jo ir mazkustīgs dzīvesveids. Apkopojot šos visus faktus, uzskatu, ka fiziskās aktivitātes skolās būtu tikai jāpalielina, taču varētu padomāt par vērtēšanu, jo bieži vien tas ir iemesls, kāpēc skolēni izvēlas neiet uz sporta stundu- nevēlas saņemt sliktu atzīmi. 

Login (1)

Zgadzam się, że być może wiele osób nie docenia tzw. sportu rekreacyjnego, jednakże każdy kto ma do czynienia z edukacją dorosłych i andragogiką wie, że do normalnego rozwoju uprawianie aktywności fizycznej jest niezbędne w każdym wieku. Widać to po zmieniającym się stylu życia. Odnoszę wrażenie, że określone w artykule "tradycyjne" przeciwstawienie sportu i edukacji odchodzi coraz bardziej w przeszłość. Dobrze, że autor wspomina o badaniach naukowych- generalnie ostatnio prowadzone badania właśnie wskazują na związki między umiarkowaną aktywnością fizyczną a wydajnością mózgu. 

Moim zdaniem największe niebezpieczeństwo dla sportu rekreacyjnego stanowi eksploatacja organizmu w pracy. Praca w XX wieku staje się coraz bardziej przeintelektualizowana i absorbująca. Łatwo się zatracić w obowiązkach zapominając o kulturze fizycznej. Przykurcze, skoliozy, nerwobóle (jak rwa kulszowa) biorą się właśnie z takiej wielogodzinnej pracy "przy biurku". Edukacja w miejscu pracy powinna moim zdaniem zawsze brać pod uwagę problem ergonomiczności, który ściśle wiąże poniekąd się z propagowaniem sportu rekreacyjnego, jako przeciwdziałającego wymienionym wcześniej dysfunkcjom organizmu. Przy rozsądnym podejściu nie będzie miejsca na omawiany w artykule dysonanas.

Login (1)
Profile picture for user riina.kuett.
Riina Kütt
Пон., 01/23/2017 - 09:57

Väga hea sisuga ja natuke kesisevõitu tõlkega artikkel.

Mind huvitab see teema väga ja seda nii üldisest kui isiklikust vaatenurgast. Hea on teada, kuias saab toetada inimese õppimist muuhulgas ka füüsilise tegevuse kaudu.

 

Login (1)

Ir daudz dzirdētu komentāru no skolēniem, tieši vidusskolas vecuma posmā - cik būs labi, ka, mācoties augstskolā, vai arī kādā profesionālajā mācību iestādē, vairs nebūs sporta stundu. Un tik pat daudz komentāru no augstskolu studentiem - cik ļoti pietrūkst sporta stundu. Arī es tagad, būdama studente, patiesi novērtēju sporta stundas vidusskolā, un pilnībā piekrītu, ka fiziskas aktivitātes uzlabo mācību darbu un palīdz atbrīvoties no negatīvajām emocijām un stresa. Lai gan ir daudz iespēju - doties gan uz augstskolas piedāvātajām sporta nodarbībām, gan uz dažādiem fitnesa klubiem, vai arī sportot mājas apstākļos, tas tomēr nav tas, kas obligātas sporta stundas, jo, kā jau visi lieliski zinām - tas, kas nav obligāts, ir daudz grūtāk īstenojams, rodas dažādu attaisnojumu - iešu rīt, šodien nav laika, daudz darba utt. 
Pēc garas dienas lekcijās un praktiskajos darbos - fiziskās aktivitātes ir vislabākā atpūta, pirms patstāvīgā darba mājās. Tai nav obligāti jābūt skriešanai, pat pastaiga ir labs veids kā "izvēdināt galvu" - uzlabot koncentrēšanās spējas un atbrīvoties no uzkrātā stresa, negatīvajām emocijām. Un tad jau esi gatavs turpināt darbu  - ar jaunu enerģiju un jaunām idejām.
Login (1)

Искате друг език?

This content may also be available in other languages. Please select one below
Switch Language

Want to write a blog post ?

Не се колебайте да го направите!
Кликнете върху връзката по-долу и започнете да публикувате нова статия!

Най-актуалните дискусии

Profile picture for user n00aytwg.
Margarita Petrova

Устойчивост и учене за възрастни: преминаване отвъд зелените умения?

Присъединете се към нас, докато размишляваме върху зелените умения като начин за справяне със сложни взаимосвързани въпроси като изменението на климата и екологичните предизвикателства.

още...
Profile picture for user n00aytwg.
Margarita Petrova

Основни умения в Пакта за умения

Проучете интегрирането на основните умения в инициативата "Пакт за умения"!

още...
Profile picture for user n00aytwg.
Margarita Petrova

Финансова грамотност по време на криза

Присъединете се към нашите експерти и се потопете в света на финансовите политики и тяхното въздействие върху обществото.

още...