Το μέλλον είναι ψηφιακό, αλλά μπορούν τα ψηφιακά εργαλεία να διορθώσουν όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης των ενηλίκων;   Ο David Mallows μοιράστηκε τις σκέψεις του.

Κάνουμε τόσα πολλά online αυτές τις μέρες. διατηρούμε επαφή με τους φίλους μας, ψωνίζουμε, καλύπτουμε τις ειδήσεις, παρακολουθούμε τηλεόραση, πληρώνουμε τους φόρους και τους λογαριασμούς νερού. Περπατάμε στο δρόμο με τα τηλέφωνά μας στα χέρια μας, ανυπομονούμε να μην χάσουμε το τελευταίο μήνυμα, την ενημέρωση ή την ειδοποίηση. Εν ολίγοις, μας αρέσουν τα τηλέφωνα και τα tablet μας και το νεοσυσταθέν μας "ομφάλιο καλώδιο" στον online κόσμο του Facebook, του Instagram και του Twitter. Μας αρέσει αυτός ο κόσμος της συνεχούς διέγερσης, απεριόριστες δυνατότητες, και φαίνεται να δεχόμαστε τις κενές υποσχέσεις και αυταπάτες που προσφέρει. Ναι, κάνουμε πολλά online αυτές τις μέρες, αλλά σίγουρα όχι όλα. Εξακολουθούμε να ασχολούμαστε με πράγματα και άτομα και τοποθεσίες εκτός σύνδεσης. Ζούμε στον πραγματικό κόσμο των φυσικών πραγμάτων - τους αγγίζουμε, τους μιλάμε και μιλάμε γι 'αυτούς.

Δυναμική και προκλήσεις

Φυσικά, η μάθηση ενηλίκων θα προσφέρεται όλο και περισσότερο online. Και αυτό μπορεί να είναι καλό. Η ψηφιοποίηση προσφέρει ευελιξία, απλούστερη πρόσβαση, πληθώρα πιθανών πόρων πολυμέσων και τρόπους για να παρακινήσει τους ενήλικες να συμμετάσχουν στη μάθηση. Ωστόσο, η εισαγωγή τεχνολογιών στην εκπαίδευση ενηλίκων ήταν αργή και τα αποδεικτικά στοιχεία (σε αντιδιαστολή με την τρομπέτα) της αποτελεσματικότητάς της είναι περιορισμένα. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά την ανάπτυξη του προσωπικού, το κόστος (τόσο τα ίδια τα εργαλεία όσο και η υποδομή που απαιτείται για την καλύτερη φροντίδα τους, καθώς και η απαιτούμενη κατάρτιση προσωπικού) και σε ορισμένες περιπτώσεις η έλλειψη σύνδεσης.

Λέμε συχνά ότι η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να μετασχηματίσει την πρόσβαση στη μάθηση, να ξεπεράσει τη γεωγραφία, τη φυσική κατάσταση και τη χρηματοδότηση και να αλλάξει τι, πού, πότε και πώς μπορούμε όλοι να αποκτήσουμε πρόσβαση στη μάθηση. Θα μπορούσε να το κάνει, αλλά θα το κάνει; Και αν το κάνει, είναι ακόμη και αυτή η σημαντική αλλαγή; Ή μήπως είναι απλώς μια αλλαγή στο μηχανισμό παράδοσης, χωρίς πραγματικές επιπτώσεις στην   μάθηση   θα συμμετάσχουμε; Στη δεκαετία του 1980 η τηλεόραση ήταν η μεγάλη τεχνολογία μετασχηματισμού στην εκπαίδευση - από τη στιγμή που άρχισα να διδάσκω τη δεκαετία του '90, κάθε τάξη είχε μια τηλεόραση και ένα video recorder στη γωνία που συγκεντρώνει τη σκόνη.   Οι τηλεοράσεις αντικαταστάθηκαν σύντομα από εναέριους προβολείς συνδεδεμένους σε Η / Υ, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν με τη σειρά τους από δικτυωμένες μηχανές και τελικά υπηρεσίες cloud και δικτυωμένα δισκία (ή κάτι παρόμοιο). Με λίγα λόγια, οι τεχνολογικές αλλαγές; αυτοί οι μη διαδραστικοί λευκοί πίνακες αποτελούσαν κάποτε το νέο πράγμα - αφαιρώντας τη σκόνη κιμωλίας από την αίθουσα διδασκαλίας και διδάσκοντας μια ολόκληρη γενιά της διαφοράς μεταξύ των στεγνών σκουπίσματος και των μόνιμων δεικτών (και των συνεπειών της χρήσης του λάθους ...).

Τα ψηφιακά εργαλεία δεν είναι στόχος αλλά μέσο

Πρέπει να διακρίνουμε εδώ την εκμάθηση της χρήσης ψηφιακών εργαλείων και της μάθησης μέσω της χρήσης ψηφιακών εργαλείων. Ο πρώτος ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που οδήγησε στην αύξηση της συμμετοχής στην εκπαίδευση ενηλίκων την τελευταία δεκαετία. Ωστόσο, σε πολλές κοινωνίες, η πανταχού παρούσα χρήση ψηφιακών εργαλείων σημαίνει ότι η μάθηση για τη χρήση τους (ψηφιακή ικανότητα) είναι λιγότερο επιτακτική ανησυχία σε πολλούς τομείς. Παρόλο που υπάρχουν αναμφισβήτητα ομάδες που αποκλείονται από την ψηφιακή επανάσταση λόγω της έλλειψης δεξιοτήτων ΤΠΕ (και, ενδεχομένως, της έλλειψης πρόσβασης σε αυτά τα εργαλεία και στις ευρυζωνικές συνδέσεις που τους φέρνουν ζωντανούς), όλο και περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν ψηφιακά εργαλεία. καθημερινή πρακτική. Έτσι, ο στόχος των εκπαιδευτών ενηλίκων πρέπει να είναι όχι μόνο να ενθαρρύνουν τη μάθηση μέσω ψηφιακών μέσων, αλλά και να διασφαλίσουν ότι η χρήση ψηφιακών εργαλείων βελτιώνει την εκμάθηση - παίρνει σε άλλο επίπεδο, αντί να μεταφέρει απλώς ένα έντυπο έντυπο από το χαρτί στο PowerPoint.

Ψηφιοποίηση και ένταξη

Έτσι, είναι η ψηφιακή μάθηση απλά μια άλλη τεχνολογία; Μήπως η εισαγωγή της στην τάξη (και η διαμόρφωση των τρόπων με τους οποίους μπορεί να παραδοθεί η εκπαίδευση ενηλίκων) αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη αλλαγή στην εκπαίδευση ενηλίκων; Απαιτεί να αναθεωρήσουμε τη βάση της προσέγγισής μας στην εκπαίδευση ενηλίκων; Δεν είμαι πεπεισμένος.  

Οι προσδοκίες, τα κίνητρα, ο τρόπος ζωής και οι εμπειρίες των νέων (οι μελλοντικοί ενήλικες μαθητές) είναι διαφορετικοί από εκείνους της γενιάς μου (είμαι στα 50 μου). Αυτό δημιουργεί νέες προκλήσεις στους παρόχους εκπαίδευσης για την παροχή και την αξιολόγηση της εκπαίδευσης. Αλλά, φυσικά, προσφέρει επίσης μεγάλες ευκαιρίες να καινοτομήσει και να προσεγγίσει μια νέα γενιά ενηλίκων.

Η χρήση της τεχνολογίας στην εκπαίδευση   παρουσιάζει φραγμούς για ορισμένες ομάδες μαθητών. Αυτές που είναι σήμερα πιθανό να αποκλειστούν από τη μάθηση, σχεδόν σίγουρα θα αποκλείονται περαιτέρω εάν προσφέρεται περισσότερη προσφορά για εκπαίδευση ενηλίκων στο διαδίκτυο. Καθώς αυτό συμβαίνει, υπάρχει ο κίνδυνος ότι αυτοί που θα μπορούσαν να ωφεληθούν περισσότερο από τη μάθηση, θα μείνουν πίσω.

Εν κατακλείδι

Η ψηφιακή τεχνολογία στην εκπαίδευση ενηλίκων είναι εδώ για να παραμείνει (μέχρι να βγει το δρόμο του εναέριου προβολέα φυσικά) και είναι σωστό ότι αφιερώνουμε χρόνο και προσπάθεια για να διερευνήσουμε τους καλύτερους τρόπους εκμετάλλευσης στην υπηρεσία της εκπαίδευσης ενηλίκων. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι η εκπαίδευση ενηλίκων διαμεσολαβείται από προσωπικές σχέσεις και ότι οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί ενηλίκων είναι σε θέση να σφυρηλατήσουν και να διατηρήσουν αυτά και να τα χρησιμοποιήσουν για να υποστηρίξουν τους ενήλικες στη μάθηση.

Η ψηφιακή μάθηση θα πρέπει να ενισχύσει τη μάθηση, όχι απλά να την συνεχίσει με ψηφιακό τρόπο. Πρέπει να διερευνήσουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ενσωματώσουμε την τεχνολογία, ώστε οι εκπαιδευόμενοι να συμμετέχουν ενεργά στις ιδέες και τους συμμαθητές τους, προκειμένου να βελτιώσουν την εμπειρία μάθησης, να αυξήσουν τα κίνητρα και να προσφέρουν μια μαθησιακή εμπειρία που προσεγγίζει ή αναπαράγει τους τρόπους με τους οποίους οι ενήλικες να αποκτήσουν πρόσβαση σε πληροφορίες και να επικοινωνούν μεταξύ τους στον κόσμο έξω από την τάξη ενηλίκων.

O David Mallows   έχει 30 χρόνια εμπειρίας στην εκπαίδευση ενηλίκων ως εκπαιδευτικός, εκπαιδευτικός εκπαιδευτικών, διευθυντής και ερευνητής. Διετέλεσε Διευθυντής Έρευνας του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Ανάπτυξης για τον Αλφαβητισμό και την Απεικόνιση των Νέων (NRDC) στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης του Λονδίνου στο UCL και αντιπροσωπεύει σήμερα το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Βασικών Δεξιοτήτων της EPALE ως Θεματικός Συντονιστής για τις Δεξιότητες Ζωής.