European Commission logo
Skapa ett konto
Kan välja flera ord med kommatecken

EPALE - Elektronisk plattform för vuxnas lärande i Europa

Blog

Czy (i jak) lider może budować poczucie własnej wartości pracownika?

Dobrostan, poczucie szczęścia w pracy… a może przyszedł na czas na budowanie poczucia własnej wartości w pracy?

Profile picture for user Barbara Habrych.
Barbara Habrych
Community Hero (Gold Member).

ok. 7 minut czytania - polub, linkuj, komentuj!


Skoro organizacje są już gotowe na działania wspierające dobrostan, równowagę życie - praca, czy poczucie szczęścia w pracy, to może znajdą gotowość na wspieranie budowania poczucia własnej wartości w pracy?

Liderzy zazwyczaj nie zadają sobie wprost pytania: „Jak dbać o poczucie wartości pracowników”?, choć często zadają sobie pytanie: „Jak wspierać kreatywność i innowacyjność”?

Kompetencje i zachowania, które korelują z poczuciem własnej wartości

Tymczasem Nathaniel Branden w książce „6 filarów poczucia własnej wartości” stawia tezę, że „zdrowe poczucie własnej wartości koreluje z racjonalizmem, realizmem, postawą twórczą, niezależnością, elastycznością, umiejętnością radzenia sobie ze zmianami, skłonnością do przyznawania się do błędów i korygowania ich, życzliwością, umiejętnością współpracy”[i].

To zestawienie cech brzmi jak wycinek z modelu kompetencyjnego niejednej nowoczesnej organizacji lub wymagania z ambitnego ogłoszenia o pracę.

Na poziomie zachowań z kolei, znaleziono pozytywne korelacje zdrowego poczucia własnej wartości z poszukiwaniem wartościowych i ambitnych celów, otwartą komunikacją, umiejętnością generowania rozwiązań, okazywaniem szacunku, życzliwości i uczciwości, doświadczaniem szczęścia.

Ta lista również brzmi jak katalog zachowań pożądanych w zespołach pracowniczych.

Oczywiście lider nie jest terapeutą, jednak zanim odrzucimy tezę, że jednym z jego zadań może być wsparcie budowania poczucia własnej wartości pracowników, zobaczmy co kryje się pod tym pojęciem.

Odbicie uśmiechniętej kobiety w lustrze

Photo by Caroline Veronez on Unsplash

Czym jest poczucie własnej wartości?

Branden definiuje poczucie własnej wartości jako dyspozycję do doświadczania siebie jako osoby kompetentnej w radzeniu sobie z podstawowymi wymaganiami, jakie stawia życie i zasługującej na doświadczanie szczęścia.

Poczucie własnej wartości to konstrukt, który ma dwa wymiary:

  1.  Samoakceptacja, czyli szacunek do siebie: ochrona swoich wartości, potrzeb, przekonań, afirmacja ,  afirmacja prawa do życia i szczęścia.
  2. Samoocena, czyli wiara we własną skuteczność: zaufanie do własnych umiejętności myślenia, uczenia się, dokonywania wyborów, podejmowania decyzji, rozumienia rzeczywistości.

Z kolei tytułowe 6 filarów poczucia własnej wartości, wskazane przez Brandena to obszary, nad którymi możemy pracować, działając w przyjaznym otoczeniu:

  • ODPOWIEDZIALNOŚĆ za swoje czyny, przekonania, za wizję świata i idee, za dążenie do szczęścia. W pracy przejawia się proaktywnością, zaangażowaniem w zadania, postawą do obowiązków.
  • SAMOŚWIADOMOŚĆ – znajomość swoich mocnych stron, talentów, ograniczeń, wartości, motywatorów. Poszukiwanie informacji zwrotnych z otoczenia, tak by modyfikować swoje działania, naprawiać błędy.
  • SAMODZIELNOŚĆ w decydowaniu o sobie, swoim miejscu w życiu, aktywnościach, poglądach, ideach, wartościach. Niezależność w myśleniu, zamiast powtarzania cudzych opinii.
  • ASERTYWNOŚĆ w komunikowaniu granic, potrzeb, wartości, pomysłów. „W pracy nie możemy i nie musimy wyrażać wszystkich swoich myśli słowami. Musimy natomiast wiedzieć, co myślimy i pozostawać prawdziwi (…) Czasem asertywność objawia się zaproponowaniem jakiegoś pomysłu lub powiedzeniem komplementu, czasem wymowną ciszą, która sygnalizuje brak zgody, czasem odmową zaśmiania się z niesmacznego żartu”[ii].
  • CELOWOŚĆ  – produktywność, zamiana myśli w czyny; ustalanie i osiąganie ważnych celów; tworzenie wiedzy, towarów i usług.
  • SPÓJNOŚĆ[iii]  ideałów, wartości, przekonań z zachowaniami, życie w zgodzie ze sobą.

Praca nad tymi obszarami zaczyna się w dzieciństwie i trwa przez całe życie. Do ich rozwoju potrzebujemy innych ludzi, zaczynając od rodziców, nauczycieli, niektórzy sięgają też po pomoc tutorów, cochów, mentorów, terapeutów.

Również lider, w środowisku pracy,  może wspierać ten proces.

Co robi lider, który dba o poczucie własnej wartości swojego zespołu?

  • Tworzy atmosferę, w której ludzie czują się bezpiecznie[iv]
  • Wyraża akceptację dla pracowników, zachęca do dzielenia się swoimi opiniami, potrzebami
  • Przydziela zadania, które są dopasowane do ich kompetencji i pozwalają się rozwijać
  • Docenia talenty i sukcesy
  • Dba o informację zwrotną, podpowiada co i jak może robić pracownik, aby lepiej wykonywać swoje zadania
  • Dba o dostęp do informacji o celach i rozwoju firmy
  • Zachęca do samodzielności i daje niezbędne uprawnienia
  • Tworzy kulturę, w której błędy nie są karane, a stają się okazją do wyciągania wniosków na przyszłość
  • Zachęca i tworzy warunki do uczenia się
  • Pomaga dostrzec wartość, sens i cel pracy oraz wkładanego wysiłku

Intuicyjnie czujemy, że takie działania będą wspierały odczuwanie satysfakcji z pracy. Przykładem organizacji, która dba o doświadczanie szczęścia jest AmRest. Firma wdraża rozwiązania wspierające poczucie szczęścia i bada ich wpływ na wydajność w pracy. Ankietowani pracownicy deklarują, że największy wpływ na ich zadowolenie ma  5 czynników[v]:

1. Atmosfera, w której mogę się czuć swobodnie i nie boję się wyrażania swoich poglądów -  36 % wskazań,

2. Praca z ludźmi z poczuciem humoru oraz wspólne śmianie się z kolegami z pracy  - 31 % wskazań,

3. Pasja do tego, co robię - 28 % wskazań,

4. Pozytywny feedback i docenienie ze strony współpracowników i szefa - 24 % wskazań,

5. Radość z realizacji zadań - 18 % wskazań.

Wymienione przez pracowników czynniki lider może kreować tymi samymi działaniami, które proponuje Brendan jako wspierające budowanie poczucia własnej wartości.

Czy to się opłaca? Według raportu Employer Branding Institute i EY pt. „Cała Polska tworzy idealne miejsce pracy” szczęśliwy pracownik to bardziej wydajny pracownik. „Szczęśliwi pracownicy są o 43 proc. bardziej produktywni i aż o 86 proc. bardziej kreatywni”.


Barbara Habrych – pedagożka, ekspertka HR, trenerka biznesu i edukacji. Specjalizuje się w tematyce rekrutacji i rynku pracy, procesów HR, uczenia się dorosłych, tutoringu  i rozwijania kompetencji przyszłości. Ambasadorka EPALE.


Interesujesz się programami rozwojowymi pracowników, doskonaleniem kadry i doradztwem zawodowym? Szukasz inspiracji, sprawdzonych metod prowadzenia szkoleń i niestandardowych form?

Tutaj zebraliśmy dla Ciebie wszystkie artykuły na ten temat dostępne na polskim EPALE! 


Zobacz także:

Tutoring rodzinny, jako forma wspierania rozwoju dorosłych i dzieci

Tutor w procesie rozwoju

Kiedy szkolenie to za mało, czyli jak projektować programy rozwojowe dla pracowników?

Eudaimonia machine, czyli biuro idealne

Poza nudą i niepokojem. Dobrostan i efektywność w pracy jako wynik doświadczania stanu flow

Jak zadbać o kreatywność pracowników


Źródła:

[i] N. Brendan, „6 filarów poczucia własnej wartości”,  Łódź 2018

[ii] Tamże

[iii] Autor używa słowa „prawość”, które definiuje jako spójność. Wybrałam słowo „spójność”, które wg mnie lepiej oddaje sens pojęcia

[iv] Bezpieczeństwo psychologiczne to najważniejszy czynnik dla efektywności zespołów wg badań Google w projekcie Arystoteles. Więcej o tym w moim artykule: https://epale.ec.europa.eu/pl/blog/jak-wspierac-zaangazowanie-i-efektywnosc-w-pracy-podpowiedz-od-arystotelesa-google-gallupa-i

[v] Dane z artykułu,  którego autorką tekstu jest Katarzyna Zadrożna, Culture & Communication Global Lead w firmie AmRest: https://retailnet.pl/2019/08/18/21523-149059/

Login (2)

Kommentar

Profile picture for user lpokrzyc.
Lidia POKRZYCKA
tors, 07/28/2022 - 00:25

Reprezentuję specyficzne środowisko, bardzo hermetyczne i hierarchiczne. Wprowadzając elementy profesjonalnego zarządzania zespołem projektowym, początkowo dawałam bardzo dużą przestrzeń do działania, ufałam, służyłam pomocą, byłam nie nadzorcą, ale tworzyłam odpowiednią, może zbyt przyjacielską atmosferę w pracy. Niebawem okazało się, że projekty leżą i musiałam większość pracy zrobić sama (nie wspomnę, jak przy tym się wkurzałam). Po kilku latach znowu musiałam przejść do pracy projektowej i dobrałam sobie już bardziej zgrany zespół. Robiłam wszystko, żeby moi współpracownicy, osoby z niższym stopniem naukowym, czuli się maksymalnie dobrze, mieli swobodę działania i byli samodzielni, dbałam o informację zwrotną. No i niestety, połowa zespołu znowu zawaliła swoje obowiązki. Na szczęście druga część pracuje bez zarzutu. Czytając powyższy tekst zaczęłam się poważanie zastanawiać, czy to ja byłam zbyt łagodna, empatyczna i dawałam zbyt dużo przestrzeni, czy też uczelnie są tak specyficznym miejscem, że musi być bezpośrednia podległość pod przełożonego (ja nie jestem aż tak ważna w hierarchii) i nadal pozostajemy w klimacie uniwersyteckiego zarządzania sprzed wielu, wielu lat.  

Login (1)
Profile picture for user Barbara Habrych.
Barbara Habrych
Community Hero (Gold Member).
ons, 08/03/2022 - 13:48

Som svar på av Lidia POKRZYCKA

Pani Lidio, 

bycie empatycznym liderem, dającym przestrzeń na rozwój poczucia własnej wartości nie oznacza, że nie możemy wymagać dotrzymywania zobowiązań, monitorować postępu prac, sprawdzać czy jakość i harmonogram zadań jest dotrzymywany. 

Wręcz przeciwnie, to jest główne zadanie lidera :)

Myślę, że trzeba sprawdzić co jest przyczyną "zawalania obowiązków", czyli nie tylko dawać informację zwrotną, ale także o nią prosić. To jest obszar Pani wpływu :)

Zgodzę się, że kultura organizacyjna ma bardzo duży wpływ na to jak ludzie uczą się, komunikują i wykonują zadania. I tu już wpływ mamy mniejszy, choć możemy swoją postawą, działaniem, komunikacją oddziaływać na innych, modelować. Jednak zmiana kultury organizacyjnej nie jest łatwa i wymaga zaangażowania "góry", czyli osób zarządzających organizacją. 

Login (1)
Profile picture for user Urszula Rudzka-Stankiewicz.
Urszula Rudzka-Stankiewicz
Community Hero (Gold Member).
mån, 06/27/2022 - 15:49

W obszarze samooceny istnieje silna asymetria na wymiarze stabilności poczucia własnej wartości. Dla osób o stabilnej samoocenie, wskazane zachowania menedżera będą oczywiście miały znaczenie pozytywne, ale bez wpływu na obraz własnej osoby. Przy braku stabilności samooceny, bodźce czerpane z zewnątrz, będą niezwykle ważne. Szczególnie brak pozytywnych zachowań może być szczególnie destruktywny. Generalnie, jeśli mówimy o rozwoju osobowości to krytyczne znaczenie ma pomiot, czyli w tym wypadku pracownik - jego cechy, kompetencje i schematy. Rolą menedżera jest organizacja wspierającego rozwój środowiska działania, pozbawionego bodźców destrukcyjnych. Ale stroną aktywną rozwoju zawsze pozostaje pracownik. 

Login (2)

@Urszula, a czy uważasz, w związku z tym, że menadżer powinien "wyczuć" czy ma w zespole osoby z wysokim lub niskim poczuciem własnej wartości i próbować dopasować do tej oceny swoją komunikację - czy właśnie, to nie jest jego odpowiedzialność ?

Login (0)
Profile picture for user Monika G.
Monika Gromadzka
fre, 06/10/2022 - 11:09

dobrze, że poruszasz ten temat. Warto też dodać, że na poczucie własnej wartości bardzo łatwo wpłynąć tez w sposób negatywny. Tak naprawdę, to sam pracownik jest odpowiedzialny za poczucie własnej wartości. Ja bym więc powiedziała, że jeśli pracodawca chce wspierać budowanie (bo budować to on raczej nie może:)) poczucie własnej wartości u pracowników, to powinien zastanowić się jak budować poczucie sprawstwa we wszystkich jego wymiarach (poczucia kontroli, wolności i poczuciu własnej skuteczności).  

A jeszcze do tego co napisałaś Doroto, to trzeba też uważać z tą pewnością siebie. Nie zawsze jest powiązana z poczuciem sprawstwa, no i też czasem może być nieadekwatna, a wtedy to może być problem dla pracodawcy :D

W ogóle, to myślę, że organizacja (i jej decyzyjni pracownicy) musi "dojrzeć" do wspierania czy poczucia sprawstwa, czy pewności siebie itd.. Pracownik z poczuciem własnej wartości, adekwatną samooceną, pewny siebie itd., to pracownik, który  z jednej strony, przejmuje inicjatywę, działa głównie według wewnętrznego programu, jeśli wizja i misja firmy jest zgodna z jego, to jest bardzo lojalny i efektywny.

Ale! z drugiej strony, to pracownik, który działa, przejmuje inicjatywne, kiedy widzi że musi, potrafi i ma odwagę kwestionować rozwiązania, z którymi się nie zgadza (wie lub przypuszcza, że są wadliwe), chętniej pracuje pod wpływem programu wewnętrznego (czyli m.in. bierze pod uwagę swoje własne wartości itd.- co może być niewygodne dla firmy). Cóż, jak widać, coś co jest zaletą, może być też wadą... Taki pracownik jest super, ale w niektórych instytucjach może być on pracownikiem "niewygodnym". Liczę na to jednak, że tak jak Basiu napisałaś wspieranie rozwoju w tym obszarze, będzie się po prostu pracodawcom opłacać!

 

Login (5)
Profile picture for user Barbara Habrych.
Barbara Habrych
Community Hero (Gold Member).
ons, 08/03/2022 - 13:53

Som svar på av Monika Gromadzka

Moniko, dziękuję za uzupełnienie mojego artykułu o cenny komentarz. 

Co do fragmentu: "coś co jest zaletą, może być też wadą..." - to jest trochę jak w anegdocie: 

Szef się zastanawia: Co jeśli wyślę moich pracowników na szkolenia, a oni się czegoś nauczą i potem odejdą z firmy?

Na co coach pyta: A co jeśli nie wyślesz ich na szkolenia, a oni zostaną w twojej firmie? 

:)

 

Login (0)
Profile picture for user Dorota Gierszewski.
Dorota Gierszewski
Community Hero (Gold Member).
tors, 06/09/2022 - 20:51

Bardzo ciekawy tekst, zgadzam się z poruszonymi w nim wątkami. Każdy, kto chce rozwijać swoją firmę i zespół jako lider, potrzebuje pewnych siebie pracowników. Pewność siebie niesie ze sobą energię. Osoby pewne siebie potrzebują mniej motywacji zewnętrznej, szybciej działają i osiągają lepsze wyniki. Aby być lepszym liderem warto dopasowywać się do jednostki. Ci, którzy wspierają ludzi, aby stali się lepszą wersją siebie, zostaną nagrodzeni. Można tu liczyć na lojalność, zwiększoną wydajność oraz odpowiedzialność za siebie.

Login (3)

Zgadzam się z tym co napisałaś, choć zastanawiam się czy rolą lidera w organizacji jest troska o poczucie własnej wartości pracownika? Czy to nie jest bardziej domena psychoterapeuty?

Czy zadaniem (odpowiedzialnością) lidera w organizacji zawodowej jest obszar związany z konstrukcją psychiczną pracownika? Czy nie jest to już przekraczanie granicy profesjonalnego działania w środowisku zawodowym?

Dbać o dobrą atmosferę w pracy można z wielu powodów, niekoniecznie w celu wsparcia rozwoju cechy psychicznej jaką jest poczucie własnej wartości.

Login (2)

Agnieszko, 

w artykule pokazałam jakie konstrukty składają się na poczucie własnej wartości. Dla mnie brzmi to jak część modelu kompetencyjnego :) Działania lidera, które proponuję też nie mają nic wspólnego z działaniem psychoterapeutycznym. 

Jednak zdaję sobie sprawę, że w hierarchicznych organizacjach może to być właśnie tak odbierane. 

Nie wszyscy będą gotowi na takie myślenie, choć pandemia pokazała jak ważny jest dla dobrego funkcjonowania organizacji stan psychiczny pracowników.

Login (1)

Users have already commented on this article

Logga in eller Registrera dig så kan du kommentera.

Want to write a blog post ?

Tveka inte att göra det!
Klicka på länken nedan och börja lägga upp nya artiklar!

De senaste diskussionerna

Profile picture for user NSS Sverige.
EPALE NSS Sverige

Att navigera artficiell intelligens i dagens samhälle

Kom med och reflektera över och diskutera AI:s roll i dagen samhälle och möjliga verktyg för att lära oss använda artificiell intelligens på bästa sätt.

Mer
Profile picture for user NSS Sverige.
EPALE NSS Sverige

Hållbarhet och vuxnas lärande: att röra sig bortom gröna kompetenser?

Var med när vi reflekterar över hur vi kan utnyttja gröna kompetenser för att lösa komplexa sammankopplade frågor så som klimatförändringar och miljöproblem.

Mer
Profile picture for user NSS Sverige.
EPALE NSS Sverige

Grundläggande kompetenser i Pact for Skills

Utforska integrationen av grundläggande kompetenser i Pact for Skills-initiativet!

Mer