ok. 3 minut czytania – polub, linkuj, komentuj!

Kilkanaście lat temu – jako grupa trenerów zmiany, pedagogów, promotorów zdrowia – zaczęliśmy przygodę z programami edukacyjnymi i rozwojowymi dla grupy osób 50+. Polityka senioralna już w 2014 roku wydawała się nam jednym z priorytetowych obszarów działania wielu europejskich państw, które przewidywały „silver tsunami” – w tym nas. 😊 Nieśmiało i trochę ryzykownie nasi trenerzy zbudowali pierwszy projekt Piękny umysł (Beautiful Mind) – Otwarte Zasoby Edukacyjne w nieformalnej edukacji seniorów, bo zapewnienie wsparcia oraz inkluzja społeczna i zawodowa osób po 50. roku życia stawały się głównymi hasłami strategii naszych działań na poziomie międzynarodowym, regionalnym, krajowym i lokalnym.

Po tych kilkunastu latach pracy zespołowej, uruchomienia Fundacji Rozwiń Skrzydła, zbudowania grupy stałych trenerów, powołania Holistycznej Szkoły Trenerów – możemy śmiało podzielić się naszymi doświadczeniami i potrzebami naszych beneficjentów (tutorów, liderów, edukatorów trenerów osób 50+ oraz samych osób 50+). Opowiedzieć, czy wystarczy (jak niektórzy sądzą) zdobyć grant, zrealizować projekt, rozliczyć się ze wskaźników – czy jest coś więcej? Czy coś sprawiło nam trudność i jak z tego „wyszliśmy”, czy realizacja takich projektów, to „bułka z masłem”?

Dla nas najważniejsza jest POTRZEBA! Potrzeba beneficjentów przyszłego projektu, jak i samej organizacji, czy też kilku organizacji mających budować partnerstwo i ODPOWIEDNI DOBÓR PARTNERÓW. Teraz, kiedy mamy kilka otwartych funpage'ów z ogłoszeniami „szukam partnera” lub „jesteśmy otwarci na projekt z wami” – jest o niebo łatwiej niż te kilka lat wstecz! Ale Z DRUGIEJ STRONY, potencjalny partner, który na pierwszy rzut oka wydaje się nam być doskonały pod względem doświadczeń, jakie może wnieść w partnerstwo, potrzeb odbiorców (popartych wewnętrznymi badaniami) i zasobami do realizacji nowego projektu – bo wszystko nam to opisał, zgłosił i podał numery zrealizowanych programów – w rzeczywistości ma problemy z wydolnością swoich zasobów: organizacyjnych, czasowych, osobowych. Niby nic, ale warto pokusić się o dodatkową analizę organizacji, jaką zapraszamy do projektu!

Z naszego doświadczenia kluczowy jest nie tylko opis w PIF instytucji, opis doświadczenia zespołu, czy liczba zrealizowanych projektów. Czyli co? Najprościej, poproście swoich potencjalnych partnerów o oceny końcowe ich Narodowych Agencji z projektów już zrealizowanych. Jeśli byli w partnerstwie, a nigdy nie byli koordynatorami – poproście, aby takie oceny podesłali wam koordynatorzy, z którymi współpracowali. Z tych ocen / podsumowań możecie wywnioskować, czy partner A lub B zrealizował swoje zadania terminowo, czy były utrudnienia, jak sobie z nimi poradził.

Drugą rzeczą jest zapytanie krajowych NA tychże instytucji, czy sprawozdawczość danego partnera była terminowa. Jedno pytanie i uzasadnienie, dlaczego jest to dla nas ważne. A ważne jest dlatego, że będziemy mogli określić, czy nasz potencjalny (nieznany do tej pory z bezpośrednich działań z nami) partner jest wiarygodny – nie tylko finansowo, ale również pod kątem terminowej realizacji działań, gotowości zespołu do realizacji zadań i ewentualnych zmian.

I co teraz, gdy mamy partnera, świetnego w kontekście doświadczeń, wiedzy i wartości, które może wnieść w partnerstwo, w nasz nowy projekt, ale zdiagnozowaliśmy po ww. ocenach, że mogą wystąpić trudności w realizacji? Tu przychodzi z pomocą: komunikacja / szczera rozmowa, zabezpieczenie konkretnymi warunkami naszej współpracy – klarowne zasady, a po otrzymaniu grantu sporządzenie z prawnikiem naprawdę dobrej, szczegółowej umowy partnerskiej, która zabezpiecza potencjalne ryzyko niewywiązania się partnera z realizacji przyjętych na siebie zadań. OTWARTOŚĆ PARTNERÓW PROJEKTU TO PIERWSZY KLUCZ DO SUKCESU!

Nasze doświadczenie z dwóch ostatnich programów, kiedy to instytucje partnerskie realizując po 5-12 projektów, spowalniały proces realizacji działań i przy braku zasobów czasowych „wpływały” na zmianę terminów spotkań partnerskich, niewątpliwie pokazuje, jak ważny jest dobór dobrego, wiarygodnego partnera oraz ocena jego potencjału i zasobów, a także zabezpieczenie interesów partnerstwa szczegółową umową. 

„PROJEKT Z NIEZNANYMI INSTYTUCJAMI, TO RYZYKO, ALE BEZ RYZYKA NIE MA ZABAWY! WASZA OCENA, PRZEWIDYWALNOŚĆ I ZABEZPIECZENIE, POZWOLI WAM NA REALIZACJĘ WSPANIAŁEJ ZESPOŁOWEJ PRZYGODY I WYPRACOWANIE DOBRYCH REZULTATÓW!”

Powodzenia!

Artykuł brał udział w konkursie Sposób na Erasmusa+.