W dzisiejszych czasach dla każdego młodego człowieka wejście na rynek pracy nie jest łatwe. Sytuacja ta wynika zarówno z wciąż zmieniających się zapotrzebowań  na danych pracowników w poszczególnych zawodach, ale również z postawy samych ludzi młodych. Grupa osób do 30 roku życia charakteryzuje się dużą różnorodnością. Reprezentantem grupy może być zarówno absolwent studiów wyższych, który pozostaje bez zatrudnienia ze względu na brak możliwości pracy w zawodzie w swoim regionie, osoba z brakiem chęci do pracy, brakiem potrzeby zarabiania pieniędzy (np. bycie na utrzymaniu rodziny), brakiem wiedzy co do własnych możliwości i perspektyw, osoba, która przerwała edukację na etapie szkoły gimnazjalnej. Potrzeby i możliwości tych osób są zupełnie różne, a co za tym idzie, wymagają innego wsparcia. Metody wsparcia powinny być zatem różnorodne i dostosowywane do indywidualnych potrzeb. Takie podejście pozwoli przekonać młodych ludzi, że instytucje rynku pracy działają dla nich, znają ich potrzeby, a dzięki temu oferta jest atrakcyjna.

Najczęściej występującymi barierami w podjęciu aktywizacji zawodowej u osób bezrobotnych do 30 roku życia są:

• brak doświadczenia zawodowego;
• zbyt niskie wynagrodzenie oferowane przez pracodawców;
• brak umiejętności/uprawnień przydatnych na rynku pracy;
• niedostosowanie kwalifikacji do wymagań pracodawców;
• obawa przed rozmową z pracodawcą, brak umiejętności interpersonalnych;
• stereotypy wśród pracodawców;
• niepełnosprawność;
• niski poziom aktywności własnej w poszukiwaniu pracy;
• brak/mała ilość ofert pracy;
• miejsce zamieszkania oddalone od rynku pracy;
• nieadekwatne oczekiwania płacowe w stosunku do posiadanych umiejętności;
• brak dyspozycyjności wynikającej z braku opieki nad dzieckiem;
• niestabilność, niezdecydowanie.

Osoby młode posiadają także szereg cech pożądanych na rynku pracy. Niewątpliwie największymi zaletami osób bezrobotnych do 30 roku życia są:

• wysoka motywacja do podjęcia pracy;
• chęć podnoszenia kwalifikacji;
• otwartość na zmiany;
• mobilność;
• aktualna wiedza.

Wydawać by się zatem mogło, że osoba młoda z jednej strony jest niecierpliwa, mało zmotywowana i nie przywiązuje wagi do budowania trwałych relacji. Z drugiej – potrafi korzystać ze świata komunikacji internetowej, jest kreatywna, ambitna. Osoby młode oczekują stabilności, balansu pomiędzy praca zawodową a życiem prywatnym, konkretów dotyczących stanowiska i dobrego wynagrodzenia. Niezależnie od opinii na  ten temat,  pracodawcy muszą pogodzić się z faktem, że to właśnie oni opanowują teraz rynek pracy.

Osoby młode chętnie i często uczestniczą w programach rynku pracy, co zwiększa ich szanse na zatrudnienie i skutecznie wpływa na znalezienie przez nich pracy. Najchętniej osoby do 30 roku życia korzystają z:

• zdobycia wiedzy i umiejętności pracy na danym stanowisku poprzez staż lub bon stażowy,
• podjęcia pracy poza miejscem zamieszkania w ramach bonu na zasiedlenie,
• zdobycia doświadczenia zawodowego poprzez prace interwencyjne,
• możliwości samorealizacji w zakresie przedsiębiorczości poprzez wsparcie w formie
• jednorazowych środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej,
• możliwości podniesienia kwalifikacji poprzez szkolenia.

Młode pokolenie podejmując pracę musi mieć poczucie, że uczy się nowych rzeczy i zyskuje cenne doświadczenie. Pracodawca powinien pamiętać o rozwoju zespołu, gwarantując różnorodne szkolenia i kursy dla takich osób. Uczestnictwo w takich programach przynosi korzyść nie tylko pracownikowi, ale także pracodawcy, który może wykorzystać nabyte przez podwładnego umiejętności. Dobra oferta rozwojowa to szansa na przyciągnięcie i pozostanie pracownika w firmie.

Umożliwienie rozwoju zawodowego nie jest jedynym zadaniem, które stoi przed  pracodawcą. Młodzi potrafią zmieniać pracę z dnia na dzień, jeśli nie spełni ich oczekiwań. Wyzwaniem jest więc to, by czymś ich przyciągnąć i zatrzymać „na dłużej”. Młodzi chcą być kreatywni, szukać własnych rozwiązań. W tym celu istotny jest dla nich kontakt z osobą, która będzie stanowić ich autorytet w pracy. Taką, która pomaga, zachęca do nowych wyzwań oraz dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem. Młodzi ludzie w pracy potrzebują mentora. Dobry mentor powinien być przede wszystkim osobą godną zaufania i wiarygodną, gdyż tylko taka osoba będzie stanowiła wzór do naśladowania dla młodych. Dobry mentor jest cierpliwy, konkretny, praktyczny i otwarty na pomysły innych. Pracodawca wyznaczając mentora, powinien mieć świadomość, że niesie to za sobą korzyści zarówno dla pracowników, jak i dla niego samego. Skutecznie wdrożony mentoring pozwala na poznanie słabych i mocnych stron danego pracownika, odkrywanie i rozwijanie jego potencjału, czy też wzmacnianie kreatywności. Pracodawca zyskuje lojalnego, ambitnego pracownika, nastawionego na wspólne dobro firmy.

Powiatowy Urząd Pracy w Pszczynie

Źródło:
https://kadry.infor.pl/kadry/hrm/motywowanie/716789,3,10-sposobow-na-zm…
https://efs.mrpips.gov.pl/__data/assets/pdf_file/0015/9123/0007_dolnosl…