European Commission logo
Zaloguj Utwórz konto
Można wpisać wiele słów, odzielając je przecinkami.

EPALE - Elektroniczna platforma na rzecz uczenia się dorosłych w Europie

Blog

„Dziecięce" metody ewaluacji

Z okazji Dnia Dziecka przedstawiam metody zbierania informacji ewaluacyjnych stosowane w pracy z dziećmi.

ok. 6 minut czytania - polub, linkuj, komentuj!


Z okazji Dnia Dziecka przedstawiam metody zbierania informacji ewaluacyjnych stosowane w pracy z dziećmi, które doskonale sprawdzają się również w pracy z dorosłymi. Co więcej, dorośli są zachwyceni, gdy sięgam po nie na szkoleniach – szczególnie tych trudnych merytorycznie i wymagających dużego skupienia. W takiej sytuacji ewaluacja staje się odpoczynkiem, przekierowuje uwagę na inne tory, stanowi rodzaj energizera. Jednocześnie jest doskonałą metodą zebrania informacji zwrotnej, umożliwiającą zastanowienie nad procesem uczenia się i osiąganymi efektami. Jest też sposobem na odczarowanie czasem nudnej i śmiertelnie poważnej ewaluacji oraz pokazanie, że może to być przyjemny element wspólnej pracy nad jakością szkolenia. Zachęcam do wypróbowania!

 

Man-1598067_1280

   KOSZ, WALIZKA, WOREK

  • Cel: Podsumowanie efektów szkolenia.

  • Przygotowanie: Na flipcharcie lub tablicy rysujemy schematyczne obrazki kosza, walizki i worka. Obok rysunków możemy napisać objaśnienia:

    • walizka: „Co zabieram ze sobą ze szkolenia?” (co mi się przyda, co wykorzystam w swojej pracy, co uważam za szczególnie użyteczne),

    • kosz: „Co było zbędne na szkoleniu?” (nieużyteczne, niepotrzebne, o czym z pewnością szybko zapomnę),

    • worek: „Czego zabrakło?” (co powinno się pojawić, o co można uzupełnić kolejne szkolenie).

  • Wykonanie: Uczestnicy mogą formułować swoje opinie na karteczkach samoprzylepnych i przyklejać je na rysunki lub pisać bezpośrednio na ilustracjach. Później omawiane są wyniki. Warto wykorzystać dyskusję, która się wywiąże, do wzmocnienia efektów szkolenia, np. przez identyfikację planów praktycznego wykorzystania wiedzy z walizki przez uczestników.

Dart-board-1614051_1280_0

TARCZA STRZELNICZA

  • Cel: Szybkie zebranie informacji zwrotnej od uczestników szkolenia (metoda może służyć do ewaluacji cząstkowej lub końcowej).

  • Przygotowanie: Rysujemy na flipcharcie lub tablicy tarcze do rzutek z cyframi od 5 (środek tarczy) do 0 (obwód), które wskazują punktację.

Za ich pomocą możemy dokonać oceny jednego elementu, np. przydatności szkolenia. Możemy również ocenić więcej kategorii, np. podzieliwszy tarczę na cztery ćwiartki, podsumować przydatność szkolenia, możliwość wymiany doświadczeń, atmosferę, organizację. Można również zastosować inne kategorie oceny lub nawet podzielić tarczę na ósemki (jak tort), jednak taka komplikacja sprawdzi się jedynie w bardzo małych grupach.

  • Wykonanie: Uczestnicy podchodzą do tarczy i zaznaczają kropką swoją ocenę (gdy mamy ćwiartki oznaczające różne kategorie, to kropkę należy postawić w każdej z nich). Jeżeli tarcza jest przypięta do tablicy korkowej, to można zastosować prawdziwe rzutki lub wypukłe pinezki. Następnie należy omówić wyniki, zwracając uwagę na skupienia ocen i ich rozrzut, a w dyskusji spróbować zinterpretować otrzymane rezultaty.
Hands-158676_1280

RĘKA

  • Cel: Podsumowanie przebiegu i efektów szkolenia.

  • Przygotowanie: Uczestnicy otrzymują kartki (lepiej sprawdza się grubszy papier) i są proszeni o odrysowanie na nich własnych dłoni. Każdemu z palców zostaje przypisana jedna kategoria oceny, np.:

    • kciuknajlepszy element szkolenia,

    • palec wskazujący – informacja, którą przekażę współpracownikom,środkowy – najsłabszy element szkolenia,

    • serdeczny – element wymagający poprawy,

    • małyinformacja, którą zachowam dla siebie.

Kategorie można definiować dowolnie, w zależności od potrzeb danej ewaluacji.

  • Wykonanie: Uczestnicy indywidualnie na każdym z palców wypisują jedną odpowiedź według zdefiniowanych kategorii. Metoda ta może ograniczyć się do własnej refleksji uczestników. Możliwe jest także stworzenie „galerii dłoni” i wykorzystanie uzyskanych odpowiedzi do przeprowadzenia dyskusji.
Frog-152259_1280

ŻABA

  • Cel: Szybkie zebranie informacji zwrotnej na tematy omówione podczas szkolenia (szczególnie przydatne po zakończeniu trudnej partii materiału).
  • Przygotowanie: Uczestnicy otrzymują kartki ze schematycznym rysunkiem żaby oraz kredkę lub flamaster (może być zielony, ale niekoniecznie).
  • Wykonanie: Uczestnicy zamalowują żabę w takim stopniu, w jakim „zakumali” omawiane zagadnienie. Jeżeli cała żaba jest pokolorowana – oznacza to, że wszystko zostało przez nich zrozumiane. Otrzymane wyniki są pretekstem do powrotu do kwestii, które trzeba ponownie wytłumaczyć, lub sygnałem, że można pójść dalej z omawianym materiałem.
Cows-157078_1280

  

METODA PROJEKCYJNA TEWJI MLECZARZA (który w „Skrzypku na dachu” śpiewał Gdybym był bogaty…)

  • Cel: Sformułowanie rekomendacji dla kolejnych sesji szkoleniowych lub całego projektu rozwojowego.

  • Przygotowanie: Uczestnicy są proszeni o wcielenie się w trenera lub koordynatora projektu i wskazanie, co zrobiliby w tej roli:

    • Gdybym był koordynatorem projektu, to następnym razem zwróciłbym uwagę na…”,

    • Gdybym był trenerem, to powinienem uwzględnić…”.

Role mogą być dobierane w zależności od potrzeb.

  • Wykonanie: Uczestnicy spisują swoje propozycje działań na wskazanych stanowiskach. Otrzymane wyniki mogą być punktem wyjścia do dyskusji nad rekomendacjami dla prowadzonego szkolenia lub projektu.

Beata Ciężka – ewaluatorka, autorka i realizatorka szkoleń z zakresu ewaluacji. Posiada bogate doświadczenie w realizacji projektów badawczych i ewaluacyjnych prowadzonych m.in. dla Komisji Europejskiej. Specjalizuje się w programach i projektach edukacyjnych. Współzałożycielka Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego. Ambasadorka EPALE.


 

W jaki sposób prowadzić użyteczną ewaluację? Jakie metody i narzędzia stosować?

Jak pracować z wynikami ewaluacji? Potrzebujesz inspiracji?

Tutaj zebraliśmy dla Ciebie wszystkie artykuły na ten temat dostępne na polskim EPALE! 

Zobacz także:

Ewaluacja szkoleń to nie tylko zadowolenie uczestnika po szkoleniu

Praktyczne wskazówki do planowania i projektowania ewaluacji

Ewaluacja wewnętrzna – szybko, łatwo, przyjemnie i użytecznie

Ewaluacja metodą Success Story/ Success Case

Strategie ewaluacji wspomagające jakość usług rozwojowych

Ewaluacja ex-ante to nie tylko badanie oczekiwań uczestników szkolenia

Likeme (1)

Komentarz

Komiks pomimo wielu publikacji dedykowanych dorosłym ciągle kojarzy się z dziećmi. Stąd propozycja ewaluacji z jego wykorzystaniem znalazła się przy "dziecięcych metodach". Na jednym z warsztatów odbywających się w ramach konferencji uczestnicy (nauczyciele) będą mogli pracować z autorem programu nauczania dla szkół i firm za pomocą komiksu. Pomyślałam więc, że warto pójść dalej tym tropem - i zaprosić do ewaluacji właśnie w tej formule. Każdy z uczestników otrzyma historię przebiegu konferencji przygotowaną w wersji komiksowej (rysunki przygotowane w dedykowanej wersji przez rysownika) oraz pytania i przestrzeń aby w tej nietypowej formule odpowiedzieć: Co zabieram ze sobą z konferencji?, Jakie z poznanych narzędzi chcą wykorzystać na swoich lekcjach? itp.
Sama jestem ciekawa, jak ta forma zebrania refleksji i informacji zwrotnej się sprawdzi.
We wrześniu podzielę się wynikami. Jeśli macie doświadczenia z korzystaniem z tej formy ewaluacji  - podzielcie się.
Likeme (0)

Dziękuję za kolejną metodę do mojej kolekcji. Zbieram takie pomysły, bo coraz bardziej się przekonuję o ich użyteczności. Lubię wychodzić z „butów wszystkowiedzącego eksperta” i stosować metody partycypacyjne, które uruchamiają refleksję u uczestników projektów rozwojowych. Jeżeli poważnie myślimy o zaangażowaniu uczestników we współodpowiedzialność za osiągane efekty, takie „metody otwierające” świetnie się sprawdzają. Uczestnicy zaskakują mnie swoją przenikliwością, pomysłowością, spostrzegawczością i pomimo „niepoważnej metody” uzyskujemy prawdziwie poważne wnioski i rekomendacje.
Likeme (0)

Mając na uwadze, że ewaluacja to też zaproponowanie czasu i przestrzeni do (auto)refleksji i informacji zwrotnej, metody "mniej serio" są nie tylko bardzo skuteczne, ale też bezpiecznie. Pamiętam projekt, w którym zaproszono nas do ewaluacji przy stole zastawionym figurkami smerfów. Każdy miał znaleźć smerfa, który ilustrował, jaką rolę przyjmował w projekcie. I później to uzasadnić. To że wystąpiła "nadreprezentacja" Smerfetek i Ważniaków dało nam wiele do myślenia ;) 
Likeme (0)

Bardzo dziękuję Beato za ten wpis, a szczególnie za metodę projekcyjną ze "Skrzypkiem na dachu" w tle. Jestem zwolenniczką wykorzystywania (oczywiście w odpowiednim momencie i proporcjach) materiałów wykorzystywanych w pracy z dziećmi czy tekstów przeznaczonych dla dzieci. Kilka razy o tym też pisałam - ostatnio w kontekście "Strefy komfortu". Zgadzam się z Tobą całkowicie, że czasami takie metody są najlepsze i jeśli poprowadzimy zajęcia czy pracę tą metodą nie infantylizując tylko otwierając inną perspektywę to tym bardziej jest to cenne. 

Likeme (0)

Users have already commented on this article

Chcesz zamieścić komentarz? Zaloguj się lub Zarejestruj się.