European Commission logo
Inloggen Maak een account aan
Je kunt meerdere woorden selecteren met scheidingskomma

EPALE - Elektronisch platform voor volwasseneneducatie in Europa

Blog

De ervaringen van een taalmaatje

Taal leer je niet alleen op school. Een paar uur per week cursus met andere niet-Nederlanders in een groep is een mooie start maar als je snel wil meedoen en meepraten, heb je iets meer nodig.

Taal leer je niet alleen op school. Een paar uur per week cursus met andere niet-Nederlanders in een groep is een mooie start maar als je snel wil meedoen en meepraten, heb je iets meer nodig. Een mooie manier om je taalcursus te verrijken is het concept taalcoach, taalvrijwilliger of taalmaatje. Hierbij brengt een vrijwilliger tijd door met een migrant die de Nederlandse taal onder de knie probeert te krijgen: ze ondernemen samen dingen die ze –liefst allebei!- leuk vinden en door de gesprekken die ze voeren, de dingen die ze meemaken, raakt de migrant sneller ingeburgerd. De vrijwilliger ervaart het contact met een anderstalige (en dus afkomstig uit een andere cultuur) vaak als inspirerend en leerzaam. 

 

Lees hier de ervaring van Anneke, taalmaatje van Malgorzata. 

“Ik ben 2,5 jaar geleden taalmaatje geworden toen de kinderen groter waren en ik wat meer vrije tijd kreeg. Ik wilde graag iets zinnigs doen en omdat ik van taal houd, lag dit wel in de lijn. Ik heb me opgegeven bij Gilde in Den Bosch. Het heeft even geduurd tot ik een taalleerder toegewezen kreeg: het was een Poolse, Malgorzata. Malgorzata is universitair opgeleid, ze is heel slim. Ik had vooraf geen idee dat ook hoogopgeleiden taalondersteuning nodig hadden: ik dacht bij taalmaatjes meteen aan asielzoekers. Ik was dus wel verbaasd. 

Malgorzata had een cursus gevolgd bij een roc, beheerste de taal al heel goed, maar wilde zich deze nog meer eigen maken. Ze werkte bij een Nederlands-Pools bedrijf, waar Pools en Engels werd gesproken. Verder ging ze vooral om met de Poolse gemeenschap in Den Bosch. Ze gaf aan dat contact maken met Nederlanders een moeizaam proces was: ze kwam er als Poolse moeilijk tussen. Dit bracht haar ertoe bij het Gilde aan te kloppen voor een taalmaatje. 
In het begin vond ik het wel moeilijk. Ik ben wel behoorlijk taalvaardig maar om de grammatica- en spellingregels uit te leggen aan iemand die geen Nederlands spreekt, dat is toch iets heel anders. Dat is wel een ding waar ik zelf ondersteuning bij nodig had. Ik vond het wel heel leuk dat ik aan het denken werd gezet over mijn eigen taal. Verder is het belangrijk om regelmatig te evalueren en contact te hebben met andere taalmaatjes, zodat je ervaringen en tips kunt uitwisselen. 

We hebben veel aan woordenschat gedaan en natuurlijk heel veel Nederlands gepraat. We beleefden allebei veel plezier aan ons contact: we zijn echt vriendinnen geworden! We hebben samen dingen ondernomen, uitstapjes gemaakt, musea bezocht. Op die manier hebben we allebei genoten en ook veel geleerd: Malgorzata heeft de Nederlandse cultuur beter leren kennen en ik ben geïnteresseerd geraakt in de Poolse cultuur. Het heeft er zelfs toe geleid dat ik met mijn hele gezin op vakantie ben geweest in Krakau! 

Polen

 
Op dit moment is het contact wat minder omdat Malgorzata het erg druk heeft. Ze gaat trouwen en dat vraagt een heleboel voorbereiding.

Als ik de balans opmaak, moet ik wel zeggen dat het meer effect zou hebben gehad als zij daarbuiten ook in een Nederlandse context had gefunctioneerd. Dat was en is jammer genoeg niet het geval: zowel op haar werk als in haar privéleven praat Malgorzata voornamelijk Pools. Toch heeft Malgorzata door ons contact zeker beter Nederlands leren spreken en ook de Nederlandse gewoontes beter leren kennen. En ik ben heel blij met de vriendschap die we hebben opgebouwd!”
 


Wilt u zelf inhoud op epale plaatsen en zo meer dan 60.000 professionals bereiken, maak een profiel aan en plaats uw bijdrage.

Likeme (0)