Transnarodowe sieci poradnicze polskich emigrantów
W maju EPALE koncentruje się na edukacji migrantów. W związku z tematem miesiąca, warto przeczytać nIezwykle interesujący artykuł Anety Słowik, zamieszczony w "Roczniku Andragogicznym" 2016, na temat transnarodowych sieci poradniczych polskich emigrantów.
W części pierwszej artykułu autorka przedstawia ramę teoretyczno-metodologiczną zrealizowanego procesu badawczego. Jej trzon stanowią trzy elementy: koncepcja transnarodowości i metodologiczne podstawy prowadzenia badań w obszarze transnarodowych sieci, poradoznawcza refleksja służąca do identyfikacji podmiotów (doradców i radzących się), praktyk, działań i procesów poradniczych w przestrzeni emigracyjnej oraz metoda analizy rysunków sieci wykonanych przez polskich emigrantów. W części drugiej przy wykorzystaniu ramy teoretyczno-metodologicznej i w oparciu o interpretację zebranego materiału badawczego (wywiady biograficzne rodaków i rysunki sieci), autorka proponuje typologię transnarodowych sieci poradniczych tworzonych przez Polaków. W zakończeniu zostają zamieszczone wnioski. O strukturze, kształcie i budowie sieci decyduje zróżnicowanie podmiotów, procesów, praktyk i działań poradniczych. Sieci wymykają się uogólnieniom, cechuje je wysokie zindywidualizowanie, krótkotrwałość, tymczasowość i szybki rozpad. Identyfikację transnarodowych sieci poradniczych należy traktować jako proces długotrwały i rozciągnięty w czasie.