Pojmowanie dialogu – węższe lub szersze – zależy w znacznym stopniu od dziedziny, która się nim zajmuje i posługuje (np. filozofia dialogu). Źródłosłów słowa dialog sięga greki. „Dia logos” oznacza rozmowę, ale częściej jest tłumaczony jako zwroty : „między słowami” czy „przepływ znaczeń”. W dialogu osoby uczestniczące w danym spotkaniu, rozmowie, będące w danej relacji, dają sobie przestrzeń do wspólnego snucia rozważań, lepszego rozumienia się nawzajem. Traktują się jak równi, jak partnerzy. Są otwarci zarówno na siebie, jak również na opinie innych. Uczą się od siebie nawzajem. Można powiedzieć, że swobodny przepływ treści jest wręcz warunkiem koniecznym, aby dialog w ogóle zaistniał.

^{Photo by Mael BALLAND on Unsplash}

Dialog jest więc  rozmową (spotkaniem) podczas której ludzie otwierają się jedni na drugich, będąc ze sobą w relacji. Upraszczając możemy stwierdzić, że dialog umożliwia wielość punktów widzenia. Nasze przyzwyczajenie powodują, że bronimy własnych poglądów, skłonni jesteśmy zgadzać się z poglądami innych ludzi o ile odpowiadają one naszym; odrzucamy zaś inne opinie. W pewnym sensie zamykamy się na nowe pomysły, koncepcje i przepływ informacji. W dialogu otwieramy się na "dia logos", czyli „przepływ znaczeń”, poszerzamy nasze horyzonty otwierając się na innych. 

To nam pozwala uczyć się od siebie wzajemnie, lepiej się rozumieć i kreować nowe rozwiązania.

Warto otworzyć się na prawdziwy dialog. Obecne problemy codzienne i "światowe" są zbyt skomplikowane, by rozwiązywać je w pojedynkę czy przez grupy ekspertów. Potrzebujemy prawdziwego dialogu. Dobra wiadomość jest taka, że dialog można praktykować, można rozwijać umiejętności potrzebne do autentycznego dialogu, jak np.słuchanie czy myślenie refleksyjne.

Zapraszam do dialogu.

Zobacz także:

Modele myślowe, czyli jak nasze postrzeganie świata wpływa na nas i nasze zachowania

Dialog to bardzo konkretne narzędzie do codziennego praktykowania

Nasze dialogi codzienne – uczymy się przez całe życie