Moja biografia

Jestem asystentką na Wydziale Konserwacji Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Specjalizuję się w konserwacji rzeźby kamiennej i elementów architektonicznych. Zajmuję się nauczaniem, szczególnie w znaczeniu praktycznym. Konserwacja, jako dziedzina jest bardzo rozległa jeśli chodzi o zakres wiedzy i umiejętności, które trzeba opanować, a jednocześnie dosyć niszowa, jako kierunek studiów.

Moje EPALE

Dopiero odkrywam EPALE, jako platformę wymiany wiedzy i rozwoju dla edukatorów. Szczególnie ważne dla mnie jest pogłębianie kontaktów na polu międzynarodowym, ponieważ dziedzina, którą zawodowo reprezentuję jest bardzo niszowa, przez co wiedza pomiędzy instytucjami odpowiedzialnymi za kształcenie przepływa bardzo wolno, a często - w ogóle. Uważam, że Community of Practice jest dla mnie szansą na nawiązanie cennych relacji zawodowych. Doceniam też możliwość zapoznania się z aktualnymi metodami kształcenia i trendami. Odwiedzam platformę szukając właśnie użytecznych metod, które mogę wykorzystać w nauczaniu.

Moja historia

Zajmujemy się kształceniem osób dorosłych w bardzo wąskiej dziedzinie, jaką jest konserwacja zabytków. Zmagamy się z wyzwaniami charakterystycznymi dla niej. Pierwszym jest opanowanie dużej interdyscyplinarności przedmiotu. Wymagane są nie tylko zdolności manualne potrzebne do pracy z zabytkowym obiektem, ale też znajomość chemii, historii sztuki, fizyki. W naszej pracy używamy nie tylko dłuta i pędzle, ale również mikroskopu i lasery. To sprawia, że podstawowa edukacja trwa aż 6 lat. Długość i złożoność procesu niekoniecznie są naszymi sprzymierzeńcami podczas niżu demograficznego. Drugie wyzwanie to konieczność stałej współpracy ze środowiskami międzynarodowymi. Ze względu na niszowy charakter konserwacji zabytków jako dziedziny, trudno tutaj o stworzenie zgranej społeczności. Zależy nam też na docieraniu poza osoby z branży, aby pokazać, że konserwacja jako nauka to dziedzina wychodząca dużo dalej, niż się powszechnie myśli.

Dotychczas częstą metodą wyjścia na zewnątrz były dla nas różnego rodzaju wystawy tematyczne. Dla nas mają one nie tylko znaczenie artystyczne, ale przede wszystkim edukacyjne. Tego lata postawiliśmy na formułę "digital first" - przygotowaliśmy wystawę poświęconą nowoczesnym technikom konserwacji ceramiki i nadaliśmy jej przede wszystkim formę cyfrową. Miejscem fizycznym ekspozycji jest Muzeum Technik Ceramicznych w Kole. Do tej pory było tak, że elementy cyfrowe stanowiły poniekąd dodatek do fizycznej wystawy. Ograniczenia związane z pandemią pozwoliły nam zrozumieć, że jeśli chcemy docierać z wiedzą do naszych odbiorców, to musimy te relacje odwrócić. Mimo, że wystawa ma swoje fizyczne eksponaty, to przygotowaliśmy cały jej przebieg i narrację przez pryzmat odbioru cyfrowego. Jest to dla nas duże wyzwanie, ponieważ wcześniej tak nie robiliśmy.

Postanowiliśmy też udostępnić wystawę i jej materiały równolegle w języku angielskim i już teraz odnotowujemy około 15% odwiedzających, którzy zapoznają się z treścią właśnie w tym języku. Mamy też dużo bardziej pogłębioną analitykę tego, co i w jakiej formule interesuje odwiedzających. W klasycznej formule mogliśmy co najwyżej poznać ich liczbę. Tutaj korzystamy z analizy odwiedzających włączając w to ich profile zainteresowań czy dane demograficzne - dla mnie, jako dla edukatora, to bezcenna wiedza. Wiemy już, że w przyszłych działaniach możemy śmiało dodać kolejne języki.

W ramach tych działań opracowaliśmy też własną metodę tworzenia takich wydarzeń. Dzięki temu możliwe jest teraz powielanie wystaw i innych aktywności stosunkowo łatwo, ponieważ przetarliśmy już szlaki. Trudno powiedzieć czy słowo “wystawa” dalej do takie aktywności edukacyjnej pasuje. To wszystko wpisuje się w szerszy krąg naszych wyzwań - jak skutecznie nauczać w czasie, gdy jesteśmy nieco przymusowo odcięci od materii zabytku? Pewnych działań nie da się wykonać zdalnie, ani cyfrowo, co często może stanowić pretekst do tego, aby nie szukać rozwiązań wśród nowych technologii. Jednocześnie inne elementy pasują do naszej misji idealnie i nie możemy o tym zapominać.

Osoby zainteresowane zapraszam na wystawę “W Koło ceramiki” (Around Ceramics) do nas na https://wkoloceramiki.pl - mam nadzieję, że czegoś się dowiecie i nauczycie.