Metodyka nauczania i uczenia się dorosłych z wykorzystaniem nowych technologii

Pandemia przyspieszyła upowszechnienie i rozwój technologii edukacyjnych. Używamy Zooma, Teamsów, Google Meet, systemów webinarowych i platform zdalnego nauczania. Tworzymy kontent edukacyjny - kursy online, filmy wideo, "PowerPointy", "PDFy" i rozwiązania VR. Projektujemy szkolenia biznesowe i procesy dydaktyczne na uczelniach. Dokonujemy ewaluacji wiedzy i umiejętności.

Czy pandemia upowszechniła w takim samym stopniu metodykę nauczania i wiedzę o efektywności uczenia się dorosłych z wykorzystaniem technologii? Mam wrażenie, że refleksje po tych doświadczeniach doprowadziły u części osób do utwierdzania się w przekonaniu, że e-learning i nauczanie zdalne jest mało efektywne, a u części do poszukiwań efektywności uczenia się z wykorzystaniem technologii. Z badań naukowych wynika, że e-learning jest przynajmniej tak samo efektywny lub lepszy, niż edukacja stacjonarna. To nie w formach, a metodach skrywa się cała tajemnica.

Zapraszam do mojej historii i mojego świata - historii architekta uczenia się i świata zastosowania dorobku nauki w rozwiązaniach dla edukacji osób dorosłych z wykorzystaniem technologii. Przez 40 minut postaram się zapełnić lub uzupełnić Wasz kuferek z narzędziami metodycznymi i przybliżyć Wam czynniki wpływające na efektywność uczenia się oraz koncepcje, modele i struktury metodyczne, w tym:

1. dbanie o obciążenie poznawcze odbiorców i ich pamięć roboczą

2. budowanie mostu między wiedzą uprzednią, a pamięcią długotrwałą

3. rozłożenie uczenia się w czasie

4. kontekst uczenia się i informacje zwrotne prezentujące konsekwencje podjęcia decyzji

5. dbanie o transfer uczenia się, by nowe umiejętności były wykorzystywane w pracy

6. dbanie o poprawność ewaluacji wiedzy i umiejętności

Ich uwzględnienie pozwoli Wam unikać poważnych błędów metodycznych w zastosowaniu technologii do uczenia się

Tomasz Jankowski

Co-Founder & Chief Learninig Officer w N&N Group Solutions Sp. z o.o.Ekspert z zakresu e-learningu, metodyki nauczania i uczenia się osób dorosłych, architekt środowisk uczenia się i rozwoju kompetencji w organizacji, projektant szkoleń, trener, przedsiębiorca. Metodyk nauczania i certyfikowany projektant e-learning od 2004 roku, posiadający ponad 20 lat doświadczeń trenerskich. Z wykształcenia informatyk, ekonomista, absolwent studiów MBA. Projektant ponad 60 tys. interakcji w szkoleniach e-learningowych, z których skorzystało kilkadziesiąt tysięcy uczestników. Upowszechnia i stosuje w praktyce wnioski z badań naukowych oraz dobre praktyki w zakresie nauczania i uczenia się. Zajmuje się szkoleniami i efektywnym rozwojem kompetencji pracowników. Projektuje i wdraża e-learning oraz blended learning dla biznesu i na uczelniach wyższych. Współtwórca metodyki transferu kompetencji. Przywiązuje bardzo dużą wagę do efektywności, jakości i użyteczności procesów szkoleniowych we wszystkich formach. Uwielbia rozwijać ludzi.

---

Human-centered design: projektowanie z myślą o różnorodności

W szeroko pojętej świadomości społecznej human-centered design (HCD ) to zbiór zasad, którymi kierują się zespoły z branży IT. Nic bardziej mylnego. HCD to koncepcyjne podejście do rozwiązywania problemów skoncentrowane na odbiorcy. Nie tylko na użytkowniku aplikacji czy software’u, ale i materiałów edukacyjnych czy na uczestniku szkolenia lub coachingu.

Po co Ci to? Świadome wdrożenie HCD w procesie szkoleniowym usprawnia i ulepsza interakcje m.in. na poziomach:

• human-to-human (Ty i uczestnik szkolenia)
• human-computer (uczestnik szkolenia i software, na bazie którego chcesz prowadzić szkolenia).

A zatem dokładnie tam, gdzie istnieje wzmożone ryzyko wystąpienia błędów powodowanych przez działania ludzkie. Z drugiej strony HCD bierze pod uwagę predyspozycje i potrzeby użytkownika, tym samym wspierając (neuro)różnorodność.

Weź udział w sesji i przekonaj się, że HCD jest dla wszystkich, którzy cenią sobie partnerską relację w komunikacji za pośrednictwem nowych technologii. Weź swój laptop, tablet lub telefon — przydadzą się do wykonania ćwiczeń.

dr Agnieszka Wąsik

Ekspertka transformacji cyfrowej, trenerka, e-learning designerka, UX/UI designerka, doktor nauk humanistycznych, wykładowczyni. Specjalizuje się w nowych technologiach, e-learningu, grafice i kompetencjach międzykulturowych. Jako osoba neuroatypowa jest zwolenniczką świadomej komunikacji i edukacji online. Od początku pandemii pomogła wdrożyć rozwiązania cyfrowe ponad 100 zespołom, współpracując z ludźmi z całego świata. Aktualnie na zlecenie brytyjskiego oddziału wydawnictwa Business Expert Press we współpracy z Harvard Business Publishing pisze książkę o human-centered designie.

---

Krajobraz uczenia się dorosłych w Polsce w świetle badań Instytutu Badań Edukacyjnych

W trakcie wystąpienia omówione zostaną wyniki badań realizowanych przez Instytut Badań Edukacyjnych w obszarze uczenia się przez całe życie. W badaniach Uczenie się dorosłych Polaków, Ścieżki edukacyjne uczących się dorosłych w Polsce oraz Badanie rozpoznawalności Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK) i Zintegrowanego Rejestru Kwalifikacji (ZRK) poszukiwano czynników wspierających motywację do uczenia się Polek i Polaków.

Jak się uczymy? Kim są osoby zaangażowane edukacyjnie, a kto pozostaje bierny? W ilu szkoleniach uczestniczymy, a ile kończymy faktycznym sprawdzeniem naszej wiedzy i umiejętności? Czy certyfikaty mają dla nas znaczenie?

To tylko niektóre z pytań, na które będziemy starali się udzielić odpowiedzi.

Maciej Tauber

Lider projektu Wspieranie funkcjonowania i doskonalenie Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji na rzecz wykorzystania oferowanych w nim rozwiązań do realizacji celów strategii rozwoju kraju w Instytucie Badań Edukacyjnych. Nauczyciel akademicki w Centrum Europejskim UW. Od 2020 roku członek Rady do Spraw Kształcenia i Doskonalenia Kadr Kultury Fizycznej przy Ministerstwie Sportu i Turystyki oraz wykładowca Akademii Trenerskiej (Instytut Sportu – PIB). Od 2021 roku członek Rady Interesariuszy Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziału Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego dla kierunku europeistyka. Hokeista reprezentujący barwy trzecioligowej Torpedy Warszawa.

---

Skala Współpracy – nowy model dynamiki grupowej

Jak to się dzieje, że niektóre jednostki i zespoły intensywnie ze sobą współpracują, a inne nie? Dlaczego większość grup i organizacji potrafi tkwić długo w marazmie, podczas gdy inni polaryzują się pomiędzy konfliktem a synergicznym działaniem?

Między innymi te pytania zadawali sobie Pieter Schoe i Floor Vullings – holenderscy trenerzy, którzy opracowali nowy model dynamiki grupowej, „Skalę Współpracy”.

W ich ujęciu grupy i jednostki funkcjonują pomiędzy trzema ogólnymi „stanami”: zmagania, unikania i współpracy. Znalezienie się w konkretnym stanie ma swoje konsekwencje; zmaganie generuje opór, unikanie oznacza dystans, a współpraca przyczynia się do wzrostu zaufania. Do każdego z tych stanów prowadzą „klucze”, czyli narzędzia, techniki, zachowania, które mogą sprzyjać przemieszczaniu się pomiędzy nimi.

Model zyskuje coraz większą popularność w Holandii, Belgii, Niemczech czy Francji. Jest niezwykle doceniany przez trenerów i osoby pracujące z grupami. W czasie wystąpienia opowiem o jego polskim tłumaczeniu i korzyściach wynikających ze stosowania modelu.

Agnieszka Leśny

Pedagożka i kulturoznawczyni, naukowo związana z Wydziałem Pedagogicznym UW. Pracuje w trybie projektowym w różnych obszarach edukacji i biznesu. Zajmuje się m.in. budowaniem zaangażowania, efektywną komunikacją, zarządzaniem talentami. Wykorzystuje metodykę experiential education ze szczególnym uwzględnieniem outdoor/adventure education (pedagogika przygody) oraz gier i grywalizacji. Prezeska Fundacji Pracownia Nauki i Przygody. Ambasadorka EPALE.

---

WRÓĆ DO ARTYKUŁU O FORUM

ZAREJESTRUJ SIĘ NA VII FORUM EDUKACJI DOROSŁYCH!