ok. 4 minut czytania – polub, linkuj, komentuj!

Edukacja dorosłych staje się coraz ważniejsza w kontekście szybko zmieniającego się rynku pracy i globalnych wyzwań społecznych. Uczenie się przez całe życie jest kluczowym elementem, który pozwala dostosować się do zmieniających się warunków i zdobywać nowe umiejętności. W niniejszym artykule omówimy nowe metody pracy edukacyjnej z dorosłymi oraz ich znaczenie w kontekście ciągłego rozwoju umiejętności.

Uczenie się przez całe życie to proces, który nie kończy się wraz z formalnym kształceniem. Obejmuje on różnorodne formy nauki, od kursów i szkoleń po samokształcenie i doświadczenia życiowe. W społeczeństwie informacyjnym umiejętności i wiedza szybko się dezaktualizują, co sprawia, że elastyczność w procesie nauki staje się kluczowa.

Podstawowe aspekty w uczeniu się przez całe życie powinny obejmować dostępność edukacji dla jak najszerszej grupy odbiorców, niezależnie od wieku, statusu społecznego czy zawodowego. Formy nauki powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb uczących się – angażowanie ich w proces edukacyjny poprzez dyskusje, warsztaty czy pracę grupową zwiększa efektywność nauki, czyli przyswajanie wiedzy. Edukatorzy powinni doceniać i uznawać oraz w miarę możliwości wykorzystywać w procesie nauczania wiedzę i umiejętności nabyte przez uczestników w codziennym życiu. Daje to poczucie uznawania ich doświadczenia i zwiększa chęć udziału w dalszym procesie edukacyjnym.

Jak można zdefiniować nowoczesne metody edukacyjne w kontekście pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych? Przedstawię sześć takich metod, które poznaliśmy w czasie job shadowingu w ramach programu Erasmus+.

1. Blended learning  – metoda hybrydowa, łącząca tradycyjne metody nauki z aktywnościami prowadzonymi zdalnie za pomocą komputera. Cechuje się dużą skutecznością, ponieważ pozwala na lepsze przyswajanie wiedzy poprzez różnorodność form nauki. Jej zaletą jest  dostępność materiałów edukacyjnych z zasobów bibliotek online, możliwość dostosowania tempa nauki do indywidualnych potrzeb oraz obniżenie kosztów związanych np. z wydatkami na dojazd czy zakup materiałów edukacyjnych.
2. Metoda projektu – inaczej Project Based Learning (PBL) – to metoda dzięki której uczestnicy zdobywają wiedzę i umiejętności poprzez aktywne zaangażowanie się w projekty. Taki projekt jest zazwyczaj zespołowym działaniem, realizowanym przez osoby uczące się i koordynowanym przez edukatora. Metoda ta pozwala na rozwijanie umiejętności współpracy, krytycznego myślenia oraz kreatywności. Umożliwia praktyczne zastosowanie wiedzy, gdyż uczestnicy uczą się poprzez doświadczenie, co ułatwia jej przyswajanie i utrwalanie. Jest także możliwość pełnej współpracy w grupach, co w kontekście społecznym rozwija umiejętności interpersonalne uczących się.
3. Coaching  – metoda nastawiona głównie na rozwój potencjału osobistego, a nie przekazywanie konkretnej wiedzy czy doświadczenia zawodowego. Coach bardzo często nie jest ekspertem w danej dziedzinie, ponieważ jego zadaniem jest motywowanie i pomoc w odnalezieniu drogi do celu. W coachingu najważniejsze jest stawianie pytań, które pomogą uczestnikowi szkolenia lepiej zrozumieć samego siebie i odnaleźć wewnętrzne źródło motywacji.
4. Uczenie się przez doświadczenie (Experiential Learning) to metoda, która zakłada, że najlepszą nauką jest nauka przez działanie. Uczestnicy mają okazję praktykować nowe umiejętności w rzeczywistych sytuacjach, co zwiększa ich pewność siebie i umiejętności. Uczestnicy analizują swoje doświadczenia, co pozwala na lepsze zrozumienie procesów zachodzących podczas nauki oraz większe zaangażowanie, co zwiększa ich motywację.
5. Gamifikacja (grywalizacja, gryfikacja)  – metoda polegająca na wprowadzaniu elementów gier do procesu edukacyjnego. Ma to na celu angażowanie ludzi, motywowanie do działania, pobudzanie do nauki i rozwiązywania problemów przy osiąganiu przy tym pożądanych zachowań lub innych założonych celów. Dodatkowo wprowadzenie nagród może poprawić zdolność do zapamiętywania informacji.
6. Społeczne uczenie się (Learning Communities) – to metoda polegająca na tworzeniu społeczności uczących się, w której uczestnicy dzielą się wiedzą, doświadczeniami i umiejętnościami. Tego rodzaju grupy mogą działać zarówno offline, jak i online, a ich celem jest wspieranie siebie nawzajem w procesie nauki.

Nowe metody pracy edukacyjnej z osobami dorosłymi są niezbędne w kontekście uczenia się przez całe życie. Elastyczność, dostępność i różnorodność form nauki sprawiają, że dorośli mają możliwość dostosowania procesu edukacyjnego do swoich potrzeb i stylów uczenia się. Wspieranie dorosłych w rozwijaniu umiejętności poprzez innowacyjne metody może przyczynić się do ich lepszego przygotowania na wyzwania współczesnego świata, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu zawodowym oraz społecznym.

This work "Uzyskane certyfikaty" by Monika Okoń is licensed under All rights reserved