Kompendium wiedzy o organizacji i prowadzeniu szkoleń w wybranych zawodach ginących: kowal, kołodziej, tkacz, piekarz/cukiernik wyrobów tradycyjnych wraz z przykładami dobrych praktyk, analizą sytuacji rzemieślników oraz systemu kształcenia zawodowego w Polsce, Niemczech i na Litwie powstało w ramach projektu „Ginące zawody na europejskim rynku pracy” Akcji 2 – Partnerstwa strategiczne sektora Kształcenia i szkolenia zawodowe Programu Erasmus +. Materiał ten dedykowany jest osobom zainteresowanym szkoleniem bądź nadzorowaniem szkoleń w ginących zawodach jak i ich uczestnikom, stanowi usystematyzowanie wiedzy w dziedzinie organizacji szkoleń w ginących zawodach i dydaktyczne wsparcie w procesie szkolenia młodych rzemieślników.

Projekt miał na celu zachęcanie do kształcenia się i doszkalania w zawodach ginących oraz promocję tradycyjnego rzemiosła i kultury regionalnej na poziomie międzynarodowym, poprzez zaszczepianie idei przedsiębiorczości i samozatrudnienia, w związku ze wzrostem zainteresowania produktami i usługami wykonywanymi tradycyjnymi metodami. Nabycie lub podniesienie kompetencji w zakresie ginących zawodów, dotarcie do rzemieślników, przedsiębiorców, instytucji, osób związanych z zawodami ginącymi oraz zainteresowanych ich popularyzacją, opracowanie materiałów szkoleniowych i promowanie szkoleń w celu poszerzania grona dobrze wykwalifikowanych rzemieślników stanowi szeroką formę ochrony przed zapomnieniem dawnych zawodów. Celem projektu było także zwiększenie dostępu do szkoleń i kwalifikacji zwłaszcza dla młodych osób mających trudności z wejściem na rynek pracy z uwagi na niskie bądź niewystarczające kompetencje poprzez porównanie i usystematyzowanie wiedzy w dziedzinie organizacji szkoleń dla młodzieży w ginących zawodach oraz przeszkolenie kadry organizacji partnerskich i młodzieży chcącej uzyskać i poszerzyć swoje kwalifikacje zawodowe.

Publikacja składa się z czterech części. W części pierwszej Porównanie tradycyjnego rzemiosła i sytuacji rzemieślników pracujących w zawodach zagrożonych wyginięciem mających szanse reaktywacji w Polsce, na Litwie i w Niemczech omówiono tradycyjne rzemiosło, zdefiniowano przyczyny powodujące zanikanie wielu zawodów rzemieślniczych w krajach partnerskich, dokonano analizy sytuacji rzemieślników ginących zawodów i tradycyjnego rękodzieła w Polsce, w Niemczech i na Litwie. Ponadto określono szanse na reaktywację ginących zawodów i tradycyjnego rzemiosła oraz podano przykłady dobrych praktyk w zakresie promocji i ochrony ginących zawodów zaobserwowane podczas realizacji projektu.

W części drugiej Porównanie systemu kształcenia zawodowego i szkoleń w ginących zawodach w krajach organizacji partnerskich dokonano porównania systemu kształcenia ogólnego i zawodowego w Polsce, w Niemczech i na Litwie oraz omówiono proces kształcenia zawodowego młodzieży w kontekście ginących zawodów.

Część trzecia Organizacja szkoleń w ginących zawodach stanowi usystematyzowanie wiedzy o organizacji szkoleń w ginących zawodach, przedstawia informacje o zrealizowanym w trakcie trwania projektu międzynarodowym szkoleniu w ginących zawodach. Materiał ten  zawiera informacje pomocne przy organizacji szkoleń, wskazuje na co szczególnie zwrócić uwagę podczas realizacji szkoleń tego rodzaju, a także prezentuje możliwości poświadczania i uznawania nabytych umiejętności.

W części czwartej Charakterystyka poszczególnych zawodów i programy szkoleń w ginących zawodach przedstawiono informacje o każdym zawodzie, w którym przeprowadzono szkolenie: kowal, tkacz, kołodziej i piekarz/cukiernik wyrobów tradycyjnych, przykładowy program nauczania, opis wyposażenia warsztatu, potrzebne materiały, metody i formy prowadzenia zajęć oraz wykaz nabytych umiejętności zawodowych.

Publikację kończą wypowiedzi osób zarządzających organizacjami partnerskimi projektu. Materiał ten ukazuje zasadność podejmowania działań, rozumianych jako szeroką formę promocji i ochrony przed zapomnieniem dawnych zawodów oraz zwiększenie dostępu i promowania szkoleń w ginących zawodach i tradycyjnego rzemiosła w krajach UE.