Direktorka Centra za studente sa hendikepom Ljupka Mihajlovska za portal Vreme kaže da nedostaju politike i procedure koje bi jasno odredile šta je čija nadležnost i prema kojima bi nastavni kadar mogao da se orijentiše. A nedostaju i materijalni i ljudski resursi.

Inkluzivno obrazovanje, osnovno i srednje, uvedeno je u zakonske okvire prije 14 godina Zakonom o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja. Nakon srednje škole, osobe s invaliditetom koje žele da upišu viši nivo obrazovanja mogu, međutim, da naiđu na niz prepreka tokom studiranja.

„Osobe s, na primer, intelektualnim invaliditetom koje žele i imaju mogućnosti da upišu fakultet i prođu prijemni, dolaze do barijere kada nastavni sadržaj i materijal nije prilagođen njihovim sposobnostima jer to nije utvrđeno zakonom”, kaže profesor Visoke škole socijalnog rada Saša Stepanović.

Potrebna je rješenost sistema

Obrazovanje osoba s invaliditetom je predviđeno članom 24 Konvencije o pravima osoba sa invaliditetom, gdje piše da su države dužne da obezbijede inkluzivni sistem obrazovanja na svim nivoima.

Takođe, Zakon o visokom obrazovanju zabranjuje diskriminaciju po osnovu invalidnosti i reguliše pravo osoba s invaliditetom na visoko obrazovanje, pristupačnost, prilagođavanje uslova.

Djelovi teksta preuzeti: https://www.disabilityinfo.me/ljudska-prava/obrazovanje/visoko-obrazovanje/item/2042-visoko-inkluzivno-obrazovanje-nedostaju-procedure-sredstva-i-ljudstvo