Privredna komora Crne Gore je 23. novembra organizovala seminar „Savremeni trendovi upravljanja investicionim poduhvatima na bazi principa održivog razvoja i zelene gradnje“.

Samostalna savjetnica u Sektoru za obrazovanje i kvalitet Marga Koković, kazala je da održivi razvoj treba biti izbalansiran na način da zadovoljava potrebe sadašnjih, a ne ugrožava mogućnosti i sposobnosti budućih generacija dok sadašnje generacije zadovoljavaju svoje potrebe.

– Princip održivosti i pristup zelene gradnje u graditeljstvu, slikovito kazano, znači kontrolisan razvoj uz potrošnju samo onoliko resursa koji mogu biti kasnije obnovljeni i proizvodnju zagađenja do nivoa koju priroda može da prihvati – istakla je ona.

Predavač je bio Doc. dr Dragan Žarković, diplomirani inženjer građevinarstva, magistar arhitekture, doktor nauka iz oblasti menadžmenta i biznisa, koji ima bogato međunarodno i domaće preduzetničko iskustvo. Ovlašćeni je projektant, revizor, sudski vještak i procjenitelj. Trenutno obavlja funkciju Predsjednika Nezavisnog udruženja sudskih vještaka Crne Gore. Dobitnik je mnogih značajnih domaćih i inostranih priznanja i nagrada.

Žarković je tokom seminara govorio o značaju, vidovima, karakteristikama i principima upravljanja investicionim poduhvatom, osnovnim aspektima, mogućim neuspjesima, te strateškim načelima i odlukama održivog razvoja, kao i o pojmu i principima zelene gradnje – green house.

Prema njegovim riječima, iako je nesporan ogroman značaj i uloga upravljanja, pogotovo korporativnog upravljanja, praktično ne postoji jedinstvena definicija koja se može primijeniti na sve situacije upravljanja, sve države i njihove pravne sisteme.

– Organizacija za ekonomsku saradnju i razvoj (OECD), je 1999. godine objavila svoje Principe korporativnog upravljanja. OECD definiše korporativno upravljanje kao: “interna sredstva pomoću kojih se vode i kontrolišu akcionarska društva, a koja obuhvataju grupu odnosa između menadžmenta društva, njegovog odbora, njegovih akcionara i drugih nosilaca interesa” – kazao je Žarković.

On je istakao da bi srž dobrog korporativnog upravljanja u graditeljstvu, po njegovim shvatanjima predstavljala: skraćenje vremena realizacije poduhvata, optimizaciju troškova i planiranih poslova, smanjenje: gubitaka, čekanja i praznih hodova, uz istovremeno povećanje efikasnosti i efektivnosti procesa.

– Korporativno upravljanje u realizaciji svakog investicionog poduhvata, je veoma kompleksan, zahtjevan i rizičan posao za svakog investitora i svakog subjekta koji je u različitom stepenu odgovoran i nadležan za njegovu realizaciju – istakao je Žarković.

Kako je naveo, investicioni poduhvati u graditeljstvu se pojavljuju kroz tri osnovna vida investicionih ostvarenja i to: investicioni projekti, investicioni programi i investicioni portfoliji.

– Dobro upravljanje doprinosi ukupnoj društvenoj finansijskoj stabilnosti, razvoju investicija i ekonomskom rastu. Korporativno upravljanje obezbjeđuje strukturu kroz koju se postavljaju ciljevi društva i utvrđuju sredstva za dostizanje tih ciljeva i praćenje učinka, uz istovremeno eliminisanje nepotrebnih troškova – apostrofirao je Žarković.

On je kazao da dobro korporativno upravljanje treba da pruži odgovarajuću stimulaciju izvršnim rukovodiocima i članovima odbora u društvu, kako bi slijedili ciljeve koji su u interesu društva i akcionara i omogućili efikasan nadzor, time podstičući društva da efikasnije koriste resurse.

Žarković ističe da je, s′ aspekta investitora, suština i cilj investiranja u graditeljstvu rješenje investitora da profit ne dobija “danas”, nego “sjutra”.

– Sa takve premise, investitor – vlasnik kapitala mora vladati dovoljno sigurnom informacijom, koja potvrđuje dvije bazične pretpostavke korporativnog upravljanja investicionim poduhvatom, a to su uložena sredstva, koja moraju biti u potpunosti vraćena i profit, koji će se dobiti relizacijom investicije i koji treba da bude dovoljno veliki da opravda vremensko čekanje i sve moguće rizike zbog mogućeg neostvarenja konačnog rezultata – kazao je on. Zbog ovih važnih pretpostavki proces koncipiranja projekta ima nezaobilaznu ulogu.

Prema njegovim riječima, iako svaki novi sistem zahtijeva troškove, pogrešno je vjerovati da ekološka gradnja nije za nas jer je skupa.

– Istina je da je skupoća irelevantna, jer su ulaganja dugoročno  sasvim isplativa. Pogrešno mišljenje da je zelena gradnja skupa i stoga neisplatljiva/neprofitabilna potiče iz lineranog shvatanja ekonomskog sistema, koje kalkuliše samo neposrednu materijalnu dobit/profit, a ne prepoznaje činjenicu da su očuvanje prirodnih resursa i kvalitetni uslovi života ljudi, neizostavni dio ne samo ekonomskog već i cjelokupnog razvoja čovječanstva – zaključio je on.