Επιμόρφωση εκπαιδευτ(ρι)ών του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Μυτιλήνης σε θέματα κοινωνικής συμπερίληψης προσφύγων και μεταναστών στο Βερολίνο.


Project details:
EC Project Number: 2022-1-EL01-KA122-ADU-000079047
National Project ID:
Project title: Επιμόρφωση εκπαιδευτ(ρι)ών του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Μυτιλήνης σε θέματα κοινωνικής συμπερίληψης προσφύγων και μεταναστών.
Organisation Legal Name: SECOND CHANCE SCHOOL OF MYTILENE
website: www.sdem.gr
email: sdem@sch.gr
Στα πλαίσια του Erasmus+ με τίτλο "Επιμόρφωση εκπαιδευτ(ρι)ών του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Μυτιλήνης σε θέματα κοινωνικής συμπερίληψης προσφύγων και μεταναστών" 8 εκπαιδευτικοί του σχολείου μετακινήθηκαν στο Βερολίνο και πιο συγκεκριμένα τον φορέα Berlink.
Α) Welcome Classes με διάρκεια ένα χρόνο ώστε να αποκτήσουν επίπεδο Β1 στη γερμανική γλώσσα και αφορά άτομα 15-25 ετών.
Β) Preparation Classes με διάρκεια ένα χρόνο, όπου γίνεται εισαγωγή σε βασικές γνώσεις (μαθηματικά, φυσική κτλ).
Γ) Morning Classes for Adults με διάρκεια τρία χρόνια, με σκοπό την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Στη Γερμανία διαβιούν αυτή τη στιγμή περίπου 5.000.000 μετανάστες, από τους οποίους το 30% βρίσκεται στο Βερολίνο. Σε όλους τους μετανάστες που συμμετέχουν στο παραπάνω πρόγραμμα παρέχεται οικονομική ενίσχυση (Social Security) η οποία ανέρχεται στα 500€, καθώς και δωρεάν στέγαση. Εντύπωση μας έκανε ότι η παραπάνω ενίσχυση δίδεται μόνο όσον αφορά το πρωινό πρόγραμμα σπουδών και όχι το απογευματινό.
Έγινε εκτενής αναφορά στο γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα και τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και στην αγορά εργασίας. Αξιοσημείωτο είναι ότι χωρίς ολοκλήρωση σπουδών και γνώση της γερμανικής γλώσσας αποκλείονται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από την αγορά εργασίας.
Πιστεύουν και ακολουθούν μια φιλοσοφία αντι-αποικιακή, αντιρατσιστική και προσανατολισμένη στη διαφορετικότητα. Φιλοξενεί πολλές οργανώσεις και διατηρεί γραφεία όπου διατίθεται στις οργανώσεις για την υλοποίηση των δράσεων τους.
Ο οργανισμός έχει ως στόχο να συνδέσει μετανάστες, πρόσφυγες και ντόπιους με τέτοιο τρόπο ώστε να προωθηθεί η ατομική και συλλογική δημιουργικότητα. Λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ ανθρώπων και δίνει ευκαιρίες τόσο στους πρόσφυγες και μετανάστες ώστε να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία, όσο και στους ντόπιους να συμμετέχουν ενεργά στην διαδικασία της ένταξης των παραπάνω.
Από το 2013 έως και σήμερα έχουν υλοποιήσει πάνω από 160.000 ώρες εθελοντισμού και έχουν επηρεάσει πάνω από 35.000 ανθρώπους στο Βερολίνο από 60 διαφορετικές χώρες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν έξι ενεργά πρότζεκτ με πολλαπλές δραστηριότητες κάθε εβδομάδα στα οποία μπορεί να συμμετάσχουν όλοι εντελώς δωρεάν:
- Το Community Hub είναι μια πλατφόρμα όπου οι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν τις https://www.rivieraolympia.com/el/water-park-hotel.htmlδεξιότητές τους, με τη μορφή μαθημάτων, εργαστηρίων και δραστηριοτήτων και όλα αυτά με ένα απλό και εύκολα προσβάσιμο τρόπο.
- Το Open Hearts Space δημιουργεί έναν ασφαλή χώρο για οσους εκτίθενται σε μια νέα κουλτούρα και δυναμική ζωής, ενθαρρύνοντας τον διαπολιτισμικό διάλογο και υποστηρίζοντας την επούλωση τραυμάτων. Εργάζεται με οικογένειες, γυναίκες και παιδιά για εκτεταμένες χρονικές περιόδους.
- Το Open Kitchen καταρρίπτει τους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φραγμούς σχετικά με το φαγητό και δημιουργεί χώρους που μοιάζουν με το σπίτι για άτομα που αναζητούν αλληλεπίδραση σε ένα ζεστό περιβάλλον. Είναι μια ομάδα που επικεντρώνεται στη μαγειρική και δίνει σε νεοφερμένους, πρόσφυγες και ντόπιους την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν και να καταρρίψουν τα κοινωνικά και πολιτισμικά εμπόδια σχετικά με το φαγητό και μέσω μαγειρικών συναντήσεων.
- Τα Open Language Café προσφέρουν διαδραστικές συνεδρίες για εκμάθηση αραβικών, αγγλικών και γερμανικών γλωσσών, όπου οι μαθητές και οι εθελοντές εκπαιδευτές συναντώνται τακτικά σε ένα ανεπίσημο και κοινωνικό περιβάλλον για να συνομιλήσουν με τσάι και καφέ.
- Το Open Music School είναι ένα έργο ανταλλαγής μουσικών γνώσεων και δεξιοτήτων που υποστηρίζει τη διαφορετικότητα στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και όχι μόνο. Εστιάζει στην ένταξη και την ενδυνάμωση των μεταναστών, των περιθωριοποιημένων ατόμων αλλά και και εκείνων που αναζητούν ένα θετικό κοινωνικό δίκτυο στο Βερολίνο.
Το Open Music Lab είναι μια κοινότητα μουσικής παραγωγής με ενθουσιώδεις εκπαιδευτές και μαθητές. Είναι ένας χώρος όπου ο καθένας μπορεί να μάθει πώς να δημιουργεί, να ηχογραφεί και να μοιράζεται.
Η ξενάγηση ξεκίνησε από το κτίριο όπου σήμερα στεγάζεται το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κτίριο αυτό είχε χτιστεί από τους Ναζί. Εκεί βρίσκεται το μνημείο της εξέγερσης των εργατών της Ανατολικής Γερμανίας το 1953. Στις 17 Ιουνίου εργάτες ξεκίνησαν απεργία ενάντια στο χαμηλό βιοτικό επίπεδο και τις αντιλαϊκές πολιτικές της σοβιετοποίησης στη χώρα. Το κλίμα διαμαρτυρίας πολύ γρήγορα γενικεύτηκε σε πολλές πόλεις και χωριά της Ανατολικής Γερμανίας και απείλησε ακόμη και να ανατρέψει την κυβέρνηση. Καταπνίγηκε βίαια από Σοβιετικά στρατεύματα και τη Στάζι που φυλάκισαν και βασάνισαν χιλιάδες πολίτες. Πολλοί από τους κατοίκους της Ανατολικής Γερμανίας μετά τα γεγονότα αυτά έχασαν την εμπιστοσύνη τους στο κράτος και την πίστη τους στις αρχές του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το πλήγμα που δέχτηκαν όμως ήταν τόσο μεγάλο που δεν τολμούσαν να επιχειρήσουν άλλη τέτοια εξέγερση.
Με αφορμή το κτίριο αυτό και τα γεγονότα που απηχούσε, ο Mohamed μας μίλησε για το καταπιεστικό καθεστώς του Hafez al Assad, πατέρα του Bassar Al Assad, ξεκινώντας από τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του. Χαρακτηριστικά ανέφερε τη σφαγη του 1982 στην πόλη Χαμά της Συρίας που οδήγησε στο θάνατο χιλιάδων πολιτών -ο αριθμός είναι ακόμη αδιευκρίνιστος- που είχαν εναντιωθεί στην καταπίεση του Assad. Η επίθεση ήταν τόσο τρομακτική που περιγράφηκε ώς μια από τις πιο δολοφονικές πράξεις αραβικού κράτους ενάντια στους ίδιους τους πολίτες του. Από τη στιγμή αυτή κάμφθηκε σοβαρά και κάθε άλλη μαζική προσπάθεια αντίστασης στο καθεστώς του Hafez al Assad.
Επόμενος σταθμός μας ήταν το ¨”Μουσείο της Τοπογραφίας του Τρόμου”. Εκεί βρισκόταν το κεντρικό αρχηγείο της Γκεστάπο. Το μουσείο σήμερα φέρνει στο φως τις αγριότητες που διέπραξαν οι Ναζί από το 1933 που ανήλθαν στην εξουσία ως την τελική πτώση τους. Οι αγριότητες αυτές είναι ο συνδετικός κρίκος που ξεδιπλώνει και το κουβάρι της βίας στη Συρία. Ο Mohamed μας μίλησε για την απρόσμενη ανέλιξη του Basar Al Assad στην εξουσία της Συρίας μετά τον ξαφνικό θάνατο του μεγάλου του αδελφού που προοριζόταν για τη θέση αυτή, για τις ελπίδες των πολιτών για ένα καλύτερο μέλλον, για την απογοήτευσή τους και για τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε το 2011 στο πλαίσιο της Αραβικής άνοιξης. Είναι τραγικό το γεγονός ότι ο Mohamed έχει το ψυχικό σθένος να αναφέρει και τα προσωπικά του βιώματα από την κατάσταση αυτή κάνοντας την αφήγησή του ακόμη πιο αληθινή και ανθρώπινη και θυμίζοντάς μας ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι ένας απλός μελετητής της ιστορίας, αλλά κάποιος που έχει βιώσει τα γεγονότα και έχει νιώσει βαθιά τις καταστρεπτικές συνέπειές τους.
Εκεί ο Mohamed μας εξιστόρησε τις ομοιότητες του συγκεκριμένου σημείου ελέγχου με αυτά στη Συρία. Τα σημεία ελέγχου στη Συρία απαιτούσαν το καθένα την αντίστοιχη προσαρμογή τόσο στην οπτική επαφή όσο και την ομιλία ανάλογα με το σε ποιον ανήκαν, ειδάλλως υπήρχε κίνδυνος για τη ζωή του ατόμου που επιχειρούσε τη διέλευση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρθηκε ήταν ότι λόγω των 20 σημείων ελέγχου από την Δαμασκό για τα σύνορα του Λιβάνου, αντί για μια ώρα που ήταν υπό φυσιολογικές συνθήκες, χρειαζόταν έως και μια εβδομάδα για να τα φτάσει κανείς εκεί.
Λόγω της έκρυθμης κατάστασης στην χώρα το 2014 ξεκίνησε ένα κύμα μετανάστευσης προς τις γειτονικές χώρες όπως ο Λίβανος (1,5 εκ. άνθρωποι), η Ιορδανία (2 εκ.), το Ιράκ, η Τουρκία κ.α. Προς τα τέλη του 2014 όσοι είχαν την φυσική και οικονομική δυνατότητα μετακινήθηκαν προς την Σκανδιναβία, παρέχοντας στην συνέχεια χρήσιμες πληροφορίες σε μέλη της οικογένειας τους, ώστε να τους ακολουθήσουν. Παρά τους κινδύνους, η μαζική μετακίνηση (λόγω του ότι ήταν οικονομικότερη) αποτελούσε τη μόνη διέξοδο, τη μόνη ευκαιρία, για μια καινούργια ζωή.
Έως το 2018 περίπου 2,5 εκ. Σύριοι είχαν φτάσει στην ΕΕ με τους μισούς να βρίσκονται στην Γερμανία. Λόγω του νόμου που ψηφίστηκε στην ΕΕ και υποχρέωνε τις χώρες υποδοχής να είναι εκείνες στις οποίες θα πρέπει να αιτηθούν άσυλο οι μετανάστες, επικράτησε ένα χάος με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν αρκετοί από αυτούς σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία μέχρι να βρεθεί λύση.
Μέχρι το 2020 είχαν μετακινηθεί περίπου 8.5-9 εκ. άτομα εκτός συνόρων και άλλα 5-6 εκ. εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και μετακινούνται εντός της χώρας αναζητώντας μια διέξοδο. Τα νούμερα πλέον στις γειτονικές χώρες είναι αρκετά μικρότερα, με εξαίρεση την Τουρκία όπου υπάρχουν αυτή τη στιγμή περίπου 3,4 εκ. Σύριοι.
Η Γερμανία ήταν από τις λίγες χώρες όπου από την αρχή δέχονταν και έδινε απευθείας άσυλο στους Σύριους, αν και αυτό άλλαξε ελαφρώς με την πάροδο των ετών και πλέον αντί για άσυλο αποκτούν αρχικά άδεια παραμονής. Μετά την απόκτηση ασύλου στη Γερμανία είναι υποχρεωτική η συμμετοχή σε εξάμηνα μαθήματα ένταξης για την εκμάθηση της γλώσσας και στη συνέχεια η ενσωμάτωση τους στην αγορά εργασίας, αρχικά ως ανειδίκευτους, καθώς δεν αναγνωρίζονται τα πτυχία από τα πανεπιστήμια της Συρίας, ενώ στη συνέχεια και μετά την επιτυχή επανεξέταση των γνώσεων τους μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμα που έχουν σπουδάσει.
Τελικός προορισμός της συγκεκριμένης περιήγησης ήταν η Gendarmenmarkt, μια πλατεία γνωστή για ένα από τα πιο εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά σύνολα του Βερολίνου: τα δίδυμα κτίρια του γερμανικού και τον γαλλικού Καθεδρικού και το Konzerthaus. Η πλατεία χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από Γάλλους μετανάστες οι οποίοι εγκαταστάθηκαν τότε στην περιοχή λόγω των πολέμων που επικρατούσαν στην Ευρώπη. Τα δίδυμα κτίρια συμβολίζουν την ισότητα μεταξύ όλων όσων ζουν στην ίδια περιοχή και αναδυκνείουν την διαχρονική σημασία του Βερολίνου για διάφορους πρόσφυγες στο πέρασμα του χρόνου, με τελευταίο παράδειγμα τους πρόσφυγες του πολέμου της Ουκρανίας.
Μουσείο Ευρωπαϊκής Κουλτούρας
Ιδρύθηκε το 1999 και καταγράφει την καθημερινή ζωή των κατοίκων της Ευρώπης, μέσω από τα καθημερινά αντικείμενα χρήσης. Το μουσείο περιλαμβάνει 280.000 αντικείμενα που αφορούν την καθημερινή ζωή, τη γερμανική τέχνη και άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τον 18ο αιώνα έως σήμερα. Αποτελεί από τις μεγαλύτερες εκθέσεις του είδους της στην Ευρώπη, με υφάσματα, δημοφιλή γραφικά και φωτογραφία. Επιπλέον, περιλαμβάνει ιστορικά αντικείμενα από εθνικές μειονότητες σε όλη την Ευρώπη, όπως οι Σάμι και οι Τατάροι της Κριμαίας
Αναφορικά με την παραπάνω θεματολογία, στο μουσείο παρουσιάζονται σημαντικά αντικείμενα με ποικίλες λειτουργίες και διάφορα υλικά από διαφορετικές περιόδους επιχειρώντας μια Ευρωπαϊκή σύγκριση.
Δήλωση αποποίησης ευθύνης: Η EPALE είναι μια ηλεκτρονική πλατφόρμα με περιεχόμενο που δημιουργείται από χρήστες της κοινότητας. Όλο το περιεχόμενο που δημιουργείται από τους χρήστες παρέχεται ως έχει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Εθνική Υπηρεσία Υποστήριξης για την Ελλάδα δεν υποστηρίζουν οποιεσδήποτε απόψεις ή συμβουλές που εκφράζονται από χρήστες σε αυτήν την πλατφόρμα.