Studium przypadku: Projekt WorkMentor – opieka indywidualnego doradcy w miejscu pracy w kontekście kształcenia i szkolenia zawodowego (VET)

Opowiedz nam proszę trochę o sobie i o tym jakiego rodzaju pracę wykonujesz.

Nazywam się Jóhannes Árnason, jestem z wykształcenia biologiem, a dyplom magisterski uzyskałem z nauczania przedmiotów ścisłych. Od 1990 r. pracuję w Akureyri Vocational College (VMA), ucząc głównie biologii i powiązanych przedmiotów akademickich. Od zawsze interesowałem się zawodowo uczniami mającymi skłonność do wczesnego kończenia nauki. Przez dwa lata pełniłem funkcję zarządcy szkoły i włożyłem wiele wysiłku w projekty rozwojowe. Bardzo lubię spotykać się z uczniami i pomagać im odkrywać ich zainteresowania i mocne strony. W odróżnieniu od wielu nauczycieli i edukatorów w Islandii, którzy zwracają uwagę na to, z czym uczniowie mają problemy (nie dając sobie rady na egzaminach i kursach), ja staram się patrzeć na pozytywne doświadczenia, jakie mogą wynieść.

Opowiedz nam trochę o projekcie WorkMentor Kto się w niego zaangażował?

WorkMentor był częścią całego szeregu projektów, a każdy z nich opierał się na założeniu, że proces edukacji i szkolenia wymaga zaangażowania, co istotne, trzech stron – ucznia, szkoły i miejsca pracy. Projekt WorkMentor skupił się na trzeciej stronie – indywidualnych doradcach uczniów i inspektorach w miejscu pracy. Uznaliśmy także, iż bardzo ważne jest zaangażowanie pracowników w szkolenie, gdyż te właśnie osoby pracują obok uczniów. Nadrzędnym celem projektu WorkMentor było pogłębienie wiedzy inspektorów pracy na temat kształcenia zawodowego i umiejętności doradczych, aby zapewnić młodym ludziom lepsze wsparcie w ramach VET. W ten sposób poprawia się efektywność, retencja i skuteczność szkoleń w ramach przyuczania do zawodu i praktyk zawodowych. Jesteśmy przekonani, że wspieranie uczniów w czasie szkolenia zwiększa szanse na to, że je ukończą, podobnie jak naukę, i będą poszukiwać pracy w tym samym sektorze.

Grupa pilotażowa VMA

Wszyscy nasi partnerzy dysponowali bogatymi doświadczeniami w szkoleniach przyuczających do zawodu i indywidualnej opiece doradczej. Byli wśród nas ludzie reprezentujący rolnictwo, pielęgniarstwo, obróbkę metali, budownictwo i wiele innych. W ramach VMA skupiliśmy się na uczniach mających skłonności do wczesnego kończenia nauki i sposobach wspierania ich w miejscu pracy.

Dlaczego VET ma istotne znaczenie?

Nasze społeczeństwo potrzebuje ludzi o umiejętnościach praktycznych – nie tylko takich co myślą i piszą na temat idei i pojęć, liczą albo kreślą. Potrzebujemy robotników, który potrafią posługiwać się narzędziami, produkować, naprawiać oraz dbać o ludzi i maszyny. Wydaje mi się, że w Islandii zabraknie osób potrafiących wykonywać wiele ważnych zawodów, które nie wymagają wyższego wykształcenia, chyba że skupimy się na tym jak szkolić i edukować ludzi do wykonywania tych prac. Mam wrażenie, że VET zostało w Islandii zaniedbane. Być może nie w tradycyjnych zajęciach, jak budowa domów, ale nowe zawody w transporcie, nowych technologiach i turystyce zdecydowanie ucierpiały. Jestem przekonany, że projekty takie jak WorkMentor przyspieszają rozwój VET w Islandii.

Robotnicy szkolą uczniów w obróbce metali

W jaki sposób zidentyfikowaliście kluczowe kwestie i podjęliście decyzję o sposobie działania? W jaki sposób do nich podeszliście?

Pierwszy etap projektu poświęcony był opracowaniu ankiety dla pracodawców na temat wsparcia zapewnianego w miejscu pracy. Przepytaliśmy około 100 pracodawców. Najważniejszy wniosek jest taki, że pracodawcy widzą potrzebę szkolenia indywidualnych doradców w miejscu pracy i są pozytywnie ustosunkowani do wysyłania pracowników na warsztaty z zakresu indywidualnego doradztwa w miejscu pracy. Następnie wybraliśmy kluczowe kwestie do poruszenia w czasie warsztatów i na koniec zorganizowaliśmy warsztaty, w których wzięło udział około 50 osób. Wszyscy uczestnicy podzielili się z nami bardzo pozytywnymi wrażeniami.

Uczenie się w miejscu pracy

Czy korzystaliście ze specjalnych narzędzi albo zasobów, aby zrealizować ten projekt?

Wykorzystaliśmy warsztaty poświęcone indywidualnemu doradztwu i materiały naszego partnera z Walii. Opracował metody indywidualnego doradztwa w miejscu pracy dla wielu typów systemów wsparcia. Przyjrzeliśmy się konkretnym zagadnieniom dotyczącym stanowiska pracy jako miejsca indywidualnego doradztwa, aby połączyć je następnie w pakiet szkoleniowy dla indywidualnych doradców w miejscu pracy oraz zeszyt ćwiczeń z cech i umiejętności, jakim charakteryzuje się doradztwo indywidualne w miejscu pracy.

Opowiedz nam o przeszkodach i trudnościach, jakie napotkaliście w czasie projektu

Zróżnicowanie krajowych systemów VET czasami utrudniało standaryzacje naszego podejścia. Obowiązki w miejscu pracy mogą się różnić w poszczególnych krajach. Niemniej partnerstwo funkcjonowało sprawnie i nie mieliśmy żadnych trudności z partnerami projektu. Od samego początku spotykaliśmy się z bardzo pozytywną reakcją wszystkich zaangażowanych osób z zakładów pracy i szkół.

Warsztaty w Nantes

Jakie osobiste korzyści odniosłeś z projektu?

Zyskałem znacznie lepsze pojęcie o złożoności kształcenia i szkolenia zawodowego. Wiele nauczyłem się od ludzi mających rozległą wiedzę na temat funkcjonowania stanowisk pracy jako miejsc szkolenia nowych i dotychczasowych członków załogi. Ponadto zdecydowanie podszlifowałem swój angielski i nauczyłem się, jak pracować z ludźmi o odmiennych poglądach.