ok. 6 minut czytania – polub, linkuj, komentuj!

Job shadowing to rodzaj uczenia się w miejscu pracy. Może być to część procesu wdrażania się do pracy w nowej firmie, jak i forma rozwoju kariery, podnoszenia kompetencji. Różni się on znacznie od typowego stażu czy praktyki przede wszystkim tym, że osoba ucząca się poznaje instytucję i szkoli się wyłącznie poprzez obserwację, podążając jak cień za pracownikiem firmy, który wykonuje swoje codzienne obowiązki. Osoba korzystająca z tego rodzaju aktywności bierze udział we wszystkich spotkaniach, zebraniach czy zajęciach prowadzonych przez pracownika organizacji przyjmującej. Ma możliwość zadawania pytań, wyrażania opinii czy dyskusji na temat metod pracy.

Job shadowing jest wspaniałym rozwiązaniem dla osób wkraczających na rynek pracy, zmieniających branżę lub awansujących. Osoby uczestniczące w tym rodzaju aktywności mogą przekonać się, jak wygląda przykładowy dzień pracownika, poznać atmosferę w firmie czy spotkać ludzi w niej pracujących. Taka możliwość nie zdarza się podczas rozmów kwalifikacyjnych. Ta forma pracy może również pomóc w rozwoju doświadczonym fachowcom, którzy mają możliwość podejrzenia pracy ludzi z innych podobnych instytucji. Daje to możliwość uczenia się nowych technik pracy z ludźmi, wdrożenia nieznanych nowoczesnych technologii, znalezienia inspiracji czy „odświeżenia umysłu”.

Cudownie się zdarzyło, że sama również miałam przyjemność skorzystać z job shadowingu. 😊

^{Fot. z archiwum projektu}

Od czego zacząć?

Razem z koleżankami Mają, Asią i Klaudią z Biblioteki Polany Kultury w Orzyszu miałyśmy okazję wziąć udział w programie Erasmus+ Edukacja dorosłych. Dzięki pomocy i wsparciu Działu AWR Wojewódzkiej Biblioteki w Olsztynie udało się nam zakwalifikować najpierw na kurs językowy w szkole Alfabet w Wilnie, a następnie na job shadowing na Cyprze.

Na początku musiałyśmy znaleźć odpowiednią organizację przyjmującą. Wybór padł na Polską Szkołę w Limassol prowadzoną przez Panią Urszulę Kosińską. Dzięki wspaniałej opiece merytorycznej Wojewódzkiej Biblioteki w Olsztynie przebrnęłyśmy przez wszystkie niezbędne procedury i 14 kwietnia 2024 r. ruszyłyśmy w naszą podróż.

Z zimnej, pochmurnej Polski przeniosłyśmy się w przyjemny, ciepły klimat śródziemnomorski. Podróż samolotem minęła nam szybko i miło, dla części z nas był to pierwszy lot w życiu! Wylądowałyśmy w Larnace i odbyłyśmy jeszcze godzinną podróż do Limassol, gdzie mieścił się nasz hotel.

Następnego dnia pełne energii ruszyłyśmy w miasto. Naszym pierwszym celem była biblioteka  Limassol Municipal University Library. Pani kierownik Myroulla Akroteriatou chętnie oprowadziła nas po całym budynku, opowiadając o historii powstania biblioteki, o ofercie skierowanej zarówno do dzieci, jak i starszych użytkowników oraz zapoznała z nowinkami technologicznymi ułatwiającymi codziennie korzystanie ze zbiorów. Ta wspaniała biblioteka zrobiła na mnie naprawdę dobre wrażenie swoim przystosowaniem do potrzeb użytkowników. Zwiedziłam między innymi salę konferencyjną, gdzie odbywają się różnego rodzaju wykłady, spotkania, odczyty, a która w razie potrzeby zmienia się w multimedialne miejsce do zorganizowania wystaw. Zobaczyłam salę komputerową, gdzie w ciszy i spokoju można znaleźć miejsce do pracy i nauki. Fantastycznym pomysłem było zorganizowanie na ostatnim poziomie budynku pokoju pełniącego funkcję zarówno miejsca na zorganizowanie warsztatów, jak i idealnego zakątka do poszukiwania wiedzy, bowiem cała sala otoczona jest regałami zawierającymi zbiory literatury popularnonaukowej, między innymi z dziedziny nauki, przyrody i sztuki. 

Ciekawym punktem okazała się tak zwana mała salka konferencyjna będąca jednocześnie izbą pamięci, gdzie gromadzone były stare książki, fotografie i materiały podarowane nie tylko przez mieszkańców miasta, ale też całej greckiej części wyspy. Przypominały mi one nasze dokumenty życia społecznego, choć tamtejsze biblioteki dużo lepiej poradziły sobie z brakiem miejsca do przechowywania i skanują wszystkie dary, pozostawiając realnie tylko niewielką ich część. 😊  

^{Fot. z archiwum projektu}

Cały budynek przystosowany jest również do potrzeb osób niepełnosprawnych. Szerokie korytarze czy winda ułatwiają dostęp do wszystkiego, co oferuje biblioteka. Ciekawym pomysłem było umieszczenie przy wejściu do budynku samoobsługowych komputerów, gdzie każdy może szybko i bez problemu znaleźć i zamówić interesujący go wolumin. Bardzo spodobała mi się również informacja o wsparciu studentów z pobliskiego uniwersytetu, którzy za opłatą wspomagają pracę placówki, zajmując się między innymi kserowaniem dokumentów. Warto wziąć pod uwagę rozwiązania stosowane w tej bibliotece!

Kolejnym punktem na naszej liście była wizyta w Polskiej Szkole, czyli naszej organizacji przyjmującej. Miałyśmy przyjemność odwiedzić placówkę w Limassol oraz jej drugą filię w Pafos. Zapoznałyśmy się z przestrzenią obu instytucji oraz ich pracą na rzecz edukacji. Mogłyśmy obserwować pracę nauczycieli oraz zajęcia edukacyjne dla dorosłych współfinansowane przez rząd cypryjski. Chętnie przyłączyłyśmy się do lekcji cypryjskiego tańca ludowego oraz warsztatów kulinarnych. Oprócz tego odbywa się tutaj nauka języka angielskiego, obsługi komputera czy inne warsztaty artystyczne, m.in. rysunku. Muszę przyznać, że dorośli mieszkańcy bardzo chętnie biorą udział we wszystkich oferowanych zajęciach.

Odwiedziłyśmy również nowoczesną, wspaniale zaprojektowana bibliotekę Uniwersytetu Technologicznego w Limassol. Zachwyciła nas zarówno architekturą, jak i dostosowaniem do potrzeb studentów. Przy wejściu sprawiła dość niepozorne wrażenie, kiedy jednak weszłam do głównej sali, oniemiałam. Pomieszczenie było wysokie na co najmniej dwa piętra, otoczone balkonem, na który prowadziły szerokie schody. Każda ściana była pełna regałów z książkami, a w każdym wolnym kącie stały krzesła i wygodne pufy. Sama biblioteka ciągnęła się niczym labirynt odkrywając przed nami kolejne pomieszczenia pełne książek, stołów i komputerów. W każdym z tych miejsc znajdowali się studenci i dorośli, którzy szukają wygodnego miejsca do pracy w ciszy i spokoju.

Czas wolny

Nie zabrakło nam również czasu na zwiedzanie wyspy! Niezapomniane wrażenie zrobiła na nas wycieczka na słynną plażę Afrodyty zwaną również Petra tou Romiou. Samo Limassol dostarczyło nam również wielu pozytywnych wrażeń. To drugie co do wielkości miasto na Cyprze. Stanowi interesujące połączenie tradycyjnej cypryjskiej zabudowy z nowoczesną architekturą części portowej. Liczne kafejki oraz restauracje umilają czas wielu turystom. Każdego wieczora korzystałyśmy ze spaceru nadmorską promenadą. Dużo zieleni, kwiatów i palm cieszyło oczy, a stoiska z lodami, kawą czy kukurydzą kusiły smakowitym zapachem.

Byłyśmy pod wrażeniem cypryjskiej kultury oraz ludzi. Cypryjczycy to naród wesoły, otwarty i niezmiernie miły. Na każdym kroku spotykałyśmy się z uśmiechem i ciepłym słowem.

^{Fot. z archiwum projektu}

Job shadowing na Cyprze był jednocześnie finalnym testem języka angielskiego. Wcześniejszy kurs w szkole językowej w Wilnie dobrze nas do tego przygotował, nie miałyśmy więc żadnych problemów z komunikacją. 😊

Jestem pewna, że udało mi się skorzystać z programu Erasmus+ bardziej, niż zakładałam. Podwyższyłam swoje kompetencje zawodowe, podglądając pracę innych instytucji. Zwiększyłam umiejętności komunikacyjne, nabierając łatwości w praktycznym korzystaniu z języka angielskiego. Poznałam wspaniałych ludzi, zwiedziłam naprawdę piękne miejsca i dowiedziałam się wielu ciekawostek, które zainspirowały mnie do wprowadzenia do oferty biblioteki ciekawych warsztatów zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.

Bardzo dziękuję Wojewódzkiej Bibliotece w Olsztynie za możliwość wzięcia udziału w programie Erasmus+ Edukacja dorosłych. 😊

Efcharistó!

Zobacz także:

Fenomen fińskich bibliotek. Refleksje z podróży w ramach programu Erasmus+

Wilno - miasto różnorodności i kontrastów

Moja wielka katalońska przygoda z marketingiem regionalnym w Tarragonie

Z wizytą w zagrzebskich bibliotekach

Job Shadowing w Miszkolcu – wymiana doświadczeń z węgierskimi bibliotekarzami

Europejski Bibliotekarz – Szwecja