Osoby zaangażowane w działalność naszej Fundacji (FAIE – Fundacja Alternatywnych Inicjatyw Edukacyjnych) tym razem udały się na ostatnią z serii mobilności – na Cypr - w ramach realizacji projektu pt.: „EDU-DESIGN. Edukacja dla projektowania przyszłości” („EDU-DESIGN. Education for designing the future”), dofinansowanego w ramach Akcji 1 – Mobilność kadry edukacji dorosłych Programu Erasmus+. Właśnie powróciliśmy, stąd pora na podzielenie się naszymi doświadczeniami.

Na wstępie kilka słów o samym projekcie, który w ramach Programu Erasmus+ umożliwił nam zrealizowanie niniejszej mobilności. Nasz projekt stanowi odpowiedź na wynikające z analizy potrzeby pozyskania nowej wiedzy i podniesienia już posiadanych umiejętności w zakresie jakości działania Fundacji, by stworzyć również przestrzeń do wzmocnienia poziomu wsparcia dla innych organizacji pozarządowych, nakierowujących swoje działania na edukację osób dorosłych. Projekt koncentruje się na poznaniu działających u partnerów projektu rozwiązań w zakresie modeli i form wspierania, i organizowania uczenia się przez całe życie osób dorosłych w ramach edukacji pozazawodowej oraz pozaformalnej, jak również zainicjowaniu działań skierowanych na wypracowywanie rozwiązań programowo-szkoleniowo-rozwojowych, które mają umożliwić zwiększenie skuteczności podejmowanych działań na terenie naszego kraju w sektorze edukacji osób dorosłych. W mobilności wzięły udział 4 osoby, będące członkami Fundacji  i stale z nią współpracujące w ramach wolontariatu.

Tak, jak ostatnim razem uczestnicy mobilności mieli okazję wziąć udział w kursie (język wykładowy – angielski), który był poświęcony projektowaniu rozwiązań/przyszłości z wykorzystaniem innowacyjnej metody analizy dogłębnych przyczyn identyfikowanych problemów, bądź ich identyfikacji przy pomocy narzędzia, jakim jest metoda Strukturyzowanego Dialogu Demokratycznego. W związku z tematyką kursu uczestnicy mobilności udali się do miejsca, będącego źródłem tworzenia i wykorzystywania metody SDD, czyli do organizacji Future Worlds Center, której prawnym reprezentantem jest THE CYPRUS NEUROSCIENCE AND TECHNOLOGY INSTITUTE z siedzibą w Nikozji. W tym miejscu oczywiście należy przytoczyć kilka słów o naszym partnerze.

Future Worlds Center (FWC) jest formą inkubatora dla przedsiębiorców społecznych. Zajmuje się m.in. prognozowaniem, projektowaniem i wdrażaniem projektów, obejmujących promocję kultury współistnienia, praw człowieka i pokoju; stosuje również metody zakorzenione w najnowszych technologiach, nauce projektowania dialogu (dialogic design) oraz dialogu demokratycznego. Naczelną misją FWC jest umożliwianie osobom z różnych środowisk, ponownego przemyślenia i znajdowania re-rozwiązań w zakresie pojawiających się wyzwań społecznych na różnych poziomach ich funkcjonowania, czyli zarówno na poziomie lokalnym, jak i europejskim. Działania naszego partnera koncentrują się na miejscach i zjawiskach, gdzie dochodzi do zmian społecznych. Future Worlds Center posiada w swojej strukturze cztery działy funkcjonalne w zakresie: Edukacji Globalnej, Spraw Humanitarnych, Projektowania Przyszłości i Laboratorium Nowych Mediów. Jako organizacja o bardzo dużym doświadczeniu, wynikającym z działania już od 26 lat i zrealizowanym z sukcesem wielu projektów (w dziedzinach: innowacyjnych metod nauczania, nowoczesnego dialogu i form komunikacji), w tym z programów UE jest cennym nosicielem dobrych praktyk i budowania potencjału dla wypracowywania nowych idei. FWC jest także liderem w organizacji i wdrażaniu Strukturyzowanego Dialogu Demokratycznego na świecie, wykorzystującym w tym celu swoją innowacyjną metodę. Mieliśmy okazję już dwa lata temu w ramach projektu Let’s get active (…)!, dofinansowanego ze środków Programu Europa dla Obywateli poznać osoby działające w FWC i doświadczyć pierwszy raz faktycznego wykorzystywania metody i przypisanych do niej narzędzi informatyczno-analitycznych; dlatego też postanowiliśmy w ramach niniejszego projektu uzyskać pełną wiedzę o zastosowanych przez naszego Partnera metodach i narzędziach.

W związku z ogromną ilością wiedzy teoretycznej i praktycznej, jaką przekazali nam prowadzący kurs, wypada w tym miejscu podziękować osobom zaangażowanym w realizację naszego kursu, którymi byli: dr Yannis Laouris, Kevin Dye, Eleni Philoppou, Katerina Fotiou i Aspasia Ksidea.

Zważywszy na skomplikowaną i szeroką tematykę kursu oraz jej hermetyczność, nie jest możliwe w szczegółach opisanie przebiegu kursu, jednak postaramy się przybliżyć jego zakres i sam temat metody SDD. Należy podkreślić, że kurs miał wymiar również bardzo praktyczny, bowiem w dużej jego celem było umożliwienie uczestnikom nabycie umiejętności samodzielnego projektowania strukturyzowanego dialogu w ramach ich działalności edukacyjnej, prowadzonej w swojej organizacji.

Codziennie w ramach kursu obowiązywał ciekawy model edukacyjny, który w sposób dogodny dla biorących w nim udział, pozwalał uzyskać wiedzę teoretyczną i doświadczyć jej praktycznego wymiaru. Rozpoczynał się on do analizy studium przypadku, następnie mieliśmy możliwość zapoznać się z literaturą poświęconą danej tematyce dnia, a po przerwie przystępowaliśmy do warsztatów poświęconych wdrażaniu wiedzy odnośnie projektowania strukturyzowanego dialogu na danym indywidualnym/grupowym przykładzie, gdzie każdy z uczestników mógł spróbować swoich sił. Potem następowała część sympozyjna, w trakcie której dyskutowano o doświadczeniach z poprzedniego dnia, jak też o napotkanych przez uczestników problemach w wykonywanych zadaniach, a także ich pomysłach.

Samo zastosowanie metody SDD ma przynieść wymierną korzyść wszystkim uczestnikom, biorącym udział w tzw. kolaboratorium. Zastosowanie tej metody pozwala na zidentyfikowanie pra-przyczyny ujawnionego problemu, bądź też na jego zidentyfikowanie poprzez zadanie wszystkim uczestnikom kolaboratorium pytania wyjściowego. Jako organizacje pozarządowe borykamy się często z brakiem innowacyjnych narzędzi analitycznych, które pozwolą nam określić kierunki działań, w szczególności w sektorze edukacji dorosłych, który ma swoją specyfikę, wynikającą wprost z bagażu doświadczeń i różnorakiej wiedzy, i jej poziomu u potencjalnych odbiorców naszych działań statutowych. Stąd uporządkowany proces dyskusji w ramach metody, jak też używane narzędzia informatyczne w postaci specjalistycznego programu towarzyszącego przeprowadzeniu kolaboratorium oraz narzędziom komunikacyjnym, pomiędzy jego uczestnikami, pozwalają uzyskać wiarygodny wynik procesu analitycznego. Niezwykle ważnym elementem całego procesu, któremu na kursie poświęcono sporą ilość czasu, jest zagadnienie grupy interesariuszy, którzy powinni brać udział w kolaboratorium – w zakresie ich identyfikacji, czy selekcji na podstawie określonych kryteriów - jacy są lub mogą być zainteresowani wynikami przeprowadzonego procesu strukturyzowanego dialogu w zakresie określonej tematyki. W tym miejscu pojawia się ponownie zagadnienie sieciowania podmiotów, pochodzących z różnych sektorów (organizacje pozarządowe zajmujące się edukacją osób dorosłych, sektor prywatny, sektor publiczny, który tworzy np. otoczenie prawne, placówki naukowe). Uczestnicy kursu poznali w związku z tym problematykę sieciowania i problemy, na jakie napotykały różnorakie podmioty w konkretnych przypadkach. Rezultatem odpowiednio przygotowanego procesu będzie wygenerowana tzw. mapa wpływów, graficznie pokazująca rozwiązanie problemu lub też pra-przyczynę/czynnik, wpływający na istnienie danego problemu. Rzecz jasna sam wynik w tej postaci nie niesie za sobą zmiany, bowiem istotnym czynnikiem procesu jest odniesienie się potencjalnych interesariuszy do wyników, ich pomysły na wdrożenie w życie tych wyników i pozyskanie poparcia dla proponowanych zmian.

Podczas kursu uczestnicy zapoznali się również z praktycznymi regułami przeprowadzenia w praktyce kolaboratoriów od strony organizacyjnej, technicznej i merytorycznej, w tym: procesem dochodzenia do przedstawienia potencjalnym interesariuszom tzw. pytania wyjściowego, które trzeba odpowiednio dostosować do grupy i tematu strukturyzowanego dialogu, rolą poszczególnych osób biorących w przygotowaniu kolaboratorium, określaniu produktów, czy też użyciu poszczególnych funkcji programu obsługującego proces dialogu w zakresie: generowania, klaryfikacji, priorytyzacji i mapowania.

Jak zawsze, na koniec warto odnieść się do aspektów codziennego funkcjonowania na Cyprze. W związku ze zmianą polityki przewoźników lotniczych możliwe jest planowanie działań projektowych z potencjalnymi partnerami z Cypru w okresie późniejszym niż październik. Jeśli ktoś ma obawy o pogodę, to możemy uspokoić że jest ona bardzo przyjazna pod względem temperatury i stanu atmosferycznego. Na pewno poruszając się po Cyprze, należy bardzo dokładnie sprawdzać połączenia środkami komunikacji publicznej, mieć odpowiedni zapas czasu na dotarcie w dane miejsce i „uzbroić się” w cierpliwość. Rzecz jasna, sprawna organizacja pobytu u organizacji partnerskiej i podjęcie tych działań z odpowiednim wyprzedzeniem, w dużej mierze zapobiega mogącym wystąpić problemom. Oczywiście mieliśmy także okazję zwiedzić starą część Nikozji i spróbować miejscowej kuchni.

Autorzy: Jerzy Kraus, Rafał Dadak

Relacja fotograficzna