ok. 5 minut czytania – polub, linkuj, komentuj!

Nie wiem jak ty – ale ja o tym, aby napisać wniosek, który odniesie sukces, otrzymać grant i zrealizować Erasmusa marzyłam od wielu lat. Długo jednak wydawało mi się, że to za wysokie progi na naszą skromną fundację z niewielkiego miasteczka. Poddawałam się zanim tak naprawdę zaczęłam. Jeśli borykasz się z podobnymi myślami, to zapraszam cię do lektury tego tekstu. Mam nadzieję, że znajdziesz tu porcję zachęty, otuchy i wskazówek, które pomogą Ci zmierzyć się z wyzwaniem, jakim jest zrealizowanie swojego Erasmusa.

^{Fot. z archiwum projektu}

Po pierwsze - od czego zacząć

Istnieje kilka sposobów, aby ułatwić sobie początki. Moja ścieżka wyglądała tak, że najpierw zgłosiłam się na seminarium kontaktowe organizowane przez norweską Narodową Agencję. Takie seminaria odbywają się kilka razy w roku w różnych krajach. Zaproszenia na nie znajdziecie na stronie Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji. Wystarczy się przedstawić i dobrze umotywować swoją kandydaturę. Musiałam użyć wystarczająco dobrych argumentów, ponieważ szczęście się do mnie uśmiechnęło i zostałam na takie seminarium zaproszona. Tam, wraz z około 40 osobami z całej Europy, poznawaliśmy się, tworzyliśmy potencjalne partnerstwa, a następnie uczyliśmy się, jak myśleć projektowo, jak pisać wnioski i na jakie pytania musimy sobie sami odpowiedzieć zanim złożymy wniosek przed oczy eksperta.

Bez względu na to, czy pojedziesz na seminarium kontaktowe czy nie, warto również skorzystać z webinarów, spotkań lub warsztatów, które organizuje FRSE dla osób piszących wnioski. Jeżeli podczas tych wydarzeń nie znajdziesz odpowiedzi na swoje pytania, spisz je sobie i po prostu zadzwoń do osób zajmujących się twoim sektorem. Jeżeli dotychczas zajmowałaś_eś się tylko projektami finansowanymi przez polskich grantodawców, być może sceptycznie podejdziesz do mojej porady. Uwierz mi jednak, że w polskiej Narodowej Agencji pracują osoby, które chętnie ci pomogą, odpowiedzą na twoje pytania i którym naprawdę zależy na tym, aby ci się udało! W FRSE nazwa „opiekun projektu” to coś więcej niż numer telefonu, pod który nigdy nie można się dodzwonić.

Po drugie - partnerstwo

Nasz projekt to partnerstwo na małą skalę. Jak sama nazwa wskazuje to właśnie partnerstwo i partnerzy odgrywają w nim kluczową rolę. Nasze partnerstwo projektowe zaczęło się od tego, że trzy osoby , przedstawiciele trzech organizacji z trzech krajów, osobiście się poznały, polubiły i zdecydowały się wspólnie pracować. Wspólnie szukaliśmy pomysłu na projekt i wspólnie ten projekt opracowaliśmy: działania, budżet, zakresy odpowiedzialności i obowiązków. Kiedy złożyliśmy projekt okazało się, że koleżanka z Hiszpanii od kolejnego roku szkolnego nie będzie pracować w instytucji, z którą weszliśmy w partnerstwo. Osoba odeszła, instytucja pozostała. Trzeba było poszukać innych osób, które zajmą się prowadzeniem projektu ze strony hiszpańskiej i okazało się to dość kłopotliwe. Z nowymi osobami długo się docieraliśmy. Dopiero pierwsze spotkanie partnerów twarzą w twarz pozwoliło nam przełamać lody i zacząć sobie ufać. A i tak, jeszcze pod koniec trwania projektu, Hiszpanie potrafili nam powiedzieć, że myśleli, że coś będzie wyglądało inaczej lub poprosili o podwyżkę wynagrodzenia dla koordynatora lokalnego.

Jeśli nie macie szczęścia i możliwości poznać się w realu to spróbujcie poznać się jak najlepiej w przestrzeni wirtualnej. Rozmawiajcie nie tylko o projekcie, ale również o waszych organizacjach o tym jak rozumiecie różne pojęcia. Jeżeli na etapie przygotowania projektu pojawiają się nieporozumienia, których nie potraficie sobie wyjaśnić, jeśli już wtedy skręca cię na myśl o kolejnym spotkaniu lub mejlu - to może być wskazówka, że to nie będzie udana współpraca. Podczas realizowania projektu trzeba dać z siebie dużo, a nagroda, która przychodzi jest raczej w formie wiedzy, satysfakcji, miłych doświadczeń niż pieniędzy. Ważne jest aby wszystkie strony to rozumiały i miały w sobie zgodę na tę sytuację. Konieczne są sympatia, szacunek i zaufanie do siebie nawzajem. Bez nich realizacja projektu będzie drogą przez mękę a nie miła przygodą.

Po trzecie - czas

Kwestia czasu jest istotna przy realizacji Erasmusa z kilku powodów. Po pierwsze, piszesz projekt mniej więcej rok wcześniej niż zaczniesz jego realizację, jeśli dodasz do tego czas trwania projektu to okazuje się, że musisz myślami wyjść w przyszłość o co najmniej dwa lata. Trzeba się zastanowić nie tylko nad tym, jak wzrosną koszty, jakie będziesz miał_a zasoby w swojej instytucji i na kogo realnie będziesz mógł_ogła w przyszłości liczyć.

Druga sprawa dotyczy terminu rozpoczęcia i zakończenia projektu. Wprawdzie nie możesz zmienić długości trwania projektu, którą zaproponowałeś_aś w aplikacji, ale możesz jego rozpoczęcie przełożyć w czasie. Warto z tej opcji skorzystać i nie spieszyć się. W przypadku mojego projektu od momentu, kiedy dowiedziałam się, że zdobyliśmy dofinansowanie do momentu, kiedy na konto fundacji wpłynęły pieniądze, minęły trzy miesiące. Jeśli jesteś przedstawicielem dużej instytucji - prawdopodobnie macie środki, aby zacząć finansować działania wcześniej. Jeśli, jak my, jesteście malutkim NGOsem bezpieczniej jest rozpocząć projekt później, ale z zabezpieczeniem finansowym pochodzącym z grantu. 

I trzecia, ostatnia, sprawa dotycząca czasu. Planując działania, weź pod uwagę kalendarz wydarzeń obowiązujących w waszych partnerskich instytucjach. Dopytaj, czy partnerzy będą skłonni pracować w okresie wakacyjnym. Zastanów się, czy ty jesteś na to gotowy_a.  Weź pod uwagę to, że końcówka roku szkolnego w naszym kraju obfituje w wiele wydarzeń kulturalnych, sportowych i lokalnych. Ciężko będzie namówić społeczność lokalną do wzięcia udziału w kolejnej aktywności. To może utrudniać realizację projektu zarówno z poziomu osób planujących wydarzenia, jak i potencjalnych uczestników.

Punkt czwarty - zamiast podsumowania

Chciałabym móc dopisać punkt czwarty, który miałby dotyczyć zakończenia projektu, raportowania oraz całkowitego rozliczenia. Niestety - ten etap jest dopiero przede mną. Mam jeszcze miesiąc na dokończenie działań projektowych, sprawdzenie, czy mam wszystkie dokumenty potrzebne do napisania raportu. Po tym czasie przyjdzie czas na raport i podsumowanie projektu oraz ewaluację.

Czy czuję się zmęczona? Nie ukrywam, że tak. Czy weszłabym jeszcze raz do tej samej rzeki - bez wątpienia. Namawiam cię gorąco, nawet jeśli nie masz za sobą dużej organizacji ani specjalistów w różnych dziedzinach, spróbuj! Erasmus+ jest dla ludzi!

Małgorzata Paradowska, Fundacja Różne Wątki

Artykuł brał udział w konkursie Sposób na Erasmusa+ (edycja 2024). Tekst zajął drugie miejsce.