European Commission logo
Crea un account
Blog
Blog

Paysage linguistique - possibilités et limites de l'apprentissage des adultes

Les adultes apprennent différemment des enfants et, bien qu'il s'agisse d'un truisme, cela vaut la peine d'insister une seconde fois sur cette vérité, car elle est la base de la recherche de nouveaux moyens efficaces de réussite éducative, tant du point de vue de l'apprenant que de l’enseignant. (La traduction de la version polonaise)

La traduction de la version polonaise, NSS Pologne

Les adultes apprennent différemment des enfants et, bien qu'il s'agisse d'un truisme, cela vaut la peine d'insister une seconde fois sur cette vérité, car elle est la base de la recherche de nouveaux moyens efficaces de réussite éducative, tant du point de vue de l'apprenant que de l’enseignant. Dans ce texte, j'aimerais examiner si les opportunités offertes par le concept ( Anglais : linguistics landscape) de paysage linguistique peuvent relever un tel défi ?

 

Linguistique du paysage des langues

                                   

Au début, il convient de parler en quelques mots du concept de paysage linguistique et de ce qu'il offre dans le domaine de l'éducation aux langues chez les adultes. Le concept est apparu pour la première fois dans l'article de Landry et Bourhis (1997 : 25) il est très ancré dans la tendance sociolinguistique. Les auteurs ont remarqué que :

                                                     

« Le langage des panneaux routiers publics, des panneaux publicitaires, des noms de rues, des noms de lieux, des enseignes commerciales et des enseignes publiques sur les bâtiments gouvernementaux se combinent pour former le paysage linguistique d'un territoire, d'une région ou d'une agglomération urbaine, donnés… »

 

 Cela signifie que les infrastructures urbaines, c'est-à-dire les panneaux routiers, les noms de rue, les noms de monuments, les lieux historiquement et culturellement importants, ainsi que les panneaux d'affichage, forment ce qu'on appelle le paysage linguistique d'un territoire, d'une région ou d'une agglomération urbaine, donnés. En bref, l'environnement contribue à la perception linguistique d'un espace donné.

Góral (2011 : 42) souligne :

 

 "La prédominance de la communication visuelle dans le monde moderne signifie que la ville nous parle constamment, et nous l'ignorons souvent. La langue présente dans notre environnement, les mots et les images d'accompagnement montrés dans les lieux publics font l'objet de recherches sur le nouveau domaine d’étude en pleine expansion - le soi-disant paysage linguistique. "

 

Deux directions d'influence peuvent être distinguées :

 

haut vers le bas - est un impact haut vers le bas, l'impact des plaques conçues et placées par des organismes gouvernementaux locaux ou d'État, comme les panneaux déjà mentionnés ou bien  les noms des rues.

 bas vers le haut - à son tour, signifie une action ascendante comme cela a été initié par des entrepreneurs privés, les commerçants et les fabricants, sous forme de dépliants, de vitrines et de panneaux d'affichage.

 

 Bien que la division en éléments officiels et non officiels d'un paysage linguistique puisse également être acceptée, cela simplifie grandement la catégorisation.

Fotolia_52737086_xl_0

 

Langage du paysage et éducation linguistique des adultes

 

Le concept de paysage linguistique peut être utilisé dans l'éducation des adultes. Tout d'abord, comme une source de matériel linguistique authentique disponible dans la réalité quotidienne, il ne nécessite pas de recherches supplémentaires dans les bibliothèques ou les librairies.

Le matériel qui est à la base de la formation est à 100% authentique, ce qui est un avantage supplémentaire pour l'apprenant adulte, qui vient à la langue dans un apprentissage pragmatique et veut seulement apprendre ce qui peut vraiment lui être utile. De plus, il faut mentionner que l'utilisation de matériaux authentiques a un autre avantage important, à savoir augmenter la motivation des apprenants, ce qui est comme une conséquence naturelle du fait que le matériau utilisé dans l'exercice se trouve dans une situation de communication authentique.

 

En réalité virtuelle ou en réel ?

 

La meilleure situation possible est de découvrir les possibilités d'un paysage linguistique avec les étudiants. Comme une promenade  à travers une ville étrangère est possible, par exemple. Les voyages d'étude ou des programmes d'échange sur les jeunes du secondaire, dans le cas des personnes déjà professionnelles peuvent être difficiles, mais des traces de culture étrangère peuvent aussi être recherchées sur leur lieu de résidence, surtout si c’est une grande ville. L'impact de la mondialisation peut être vu à chaque circuit et offrir aux élèves des classes personnalisées sous la forme d'une promenade autour de la ville, où ils peuvent découvrir l'influence omniprésente de la culture étrangère (et la langue en même temps !), L'intérêt peut non seulement être  la recherche des noms étrangers sur les magasins (par exemple, le mot « sale » se trouve dans de nombreux endroits ), mais aussi l'analyse des menus en langue étrangère dans les cafés et restaurants, ainsi que des sous-titres en langue étrangère expliquant l'histoire  des endroits intéressants historiquement et culturellement. Cependant, si ce formulaire n'est pas disponible, un professeur de langue étrangère peut utiliser toute une collection de documents (tickets, dépliants, photos) et offrir à ses étudiants une promenade virtuelle autour des lieux intéressants.

Certes, ces classes offriront une belle pause par rapport au mode "classe" standard, ce qui aura un effet positif sur la motivation à apprendre.

 

Bibliographie:

 

 Góral, B. (2011). Qu'est-ce qu'un paysage linguistique(: linguistics landscape) ?, Langage cognitif. édité par K. Juszczyk, B. Mikołajczyk, J. Taborka et W. Zabrocki, éd. Rys, Poznań, 41-60.

Landry, R., Bourhis, R. (1997). Paysage linguistique et vitalité ethnolinguistique:

étude empirique, Journal of language and Social Psychology, 16 (1), 23-49.

 

dr Joanna Kic-DrgasProfesseure adjointe à l'Institut de Linguistique appliquée, Université de Adam Mickiewicz à Poznan. Auteure de nombreux articles dans le domaine de la méthodologie et de la didactique de l'enseignement des langues étrangères. Actuellement, son principal sujet d'intérêt est l'enseignement des langues spécialisées. Ambassadrice d'EPALE.

 

Voir aussi:

Comment enseigner efficacement les langues étrangères aux personnes d’âge mûr ?

Login (4)

Commento

Chciałabym bardzo podziękować za komentarze, które są niezwykle cenne, gdyż wskazują na dwa bardzo ważne odcienie kształcenia językowego (autentyczność i motywację).

Grupa seniorów jest mi szczególnie droga, dlatego pozwolę sobie jeszcze dodać kilka słów do toczącej się dyskusji.

Pejzaż językowy, jak już wspomniałam pozwala na autentyczność w warunkach klasowych, dając jednocześnie świadomość praktycznego wymiaru nauczania, ponieważ mamy do czynienia z autentycznymi materiałami. Grupa seniorów to pod względem kształcenia językowego grupa niezwykle wdzięczna, chcąca się uczyć, ale i wymagająca, gdyż bardzo dobrze wie czego oczekuje od zajęć. Pozwolę sobie w tym miejscu podpiąć link do artykułu, w którym spróbowałam dokonać charakterystyki seniorów w kontekście nauczania językowego: http://www.ls.uw.edu.pl/documents/7276721/11195587/LS3_2010_art_KIC-DRGAS.pdf.

Jak się okazuje z moich badań nad stale rosnącą grupą seniorów pragnących uczyć się języków obcych, uczenie się języków jest jak najbardziej możliwe w każdym wieku. Każdy wiek ma swoje zalety. W przypadku seniorów jest nimi bagaż życiowego doświadczenia i często wcześniejsze już kontakty z językami obcymi, które skutkują wykształceniem określonych technik i strategii uczenia się. W tym miejscu chciałabym podkreślić, że grupa seniorów jest niezwykle silnie zmotywowana, co wynika często z różnych przesłanek (chęć podróżowania, realizacja marzeń, pomoc wnukom w lekcjach!).

Podsumowując, dziękuję jeszcze raz za te różne spojrzenia na temat kształcenia, które z pewnością wzbogaciły i uzupełniły temat.

Login (0)

Odnosząc się do interesującego artykułu Pani dr Joanny Kic - Drgas, zauważyć należy, że nauka języka obcego u osób dorosłych, a zwłaszcza u seniorów, stanowi obecnie dość duże wyzwanie dla nauczycieli, jak i dla tej grupy społecznej. Wymaga to szczególnie od tych osób determinacji, silnej woli, motywacji, jak i z pewnością dużej dozy samodyscypliny, decydującej o skuteczności opanowania danego języka zarówno w mowie, jak i w piśmie. Stosowane dzisiaj w tym kształceniu różnorodne formy nauki, duży wybór szkół językowych, także kursów multimedialnych czy materiałów dydaktycznych sprawiają, że dostęp do tej nauki staje się coraz łatwiejszy. Podkreślić jednak należy, że, jak dotąd, nie zmieniają się czynniki sukcesu w tej dziedzinie, a mianowicie, niezwykle istotne jest zaangażowanie uczniów – seniorów oraz dobrze przygotowany nauczyciel, potrafiący zainteresować przedmiotem i skoncentrować na nauce poprzez właściwy, wieloaspektowy dobór metod kształcenia. Przyczyni się to znacznie do pozytywnej mobilizacji uczniów - seniorów, jak i do wzmocnienia przekonania, że jest szansa na wzbogacenie własnych kompetencji zawodowych i społecznych wbrew panującym stereotypom – np. im jesteś starszy tym więcej problemów masz z nauką języków obcych.1 Wyrządza to szkodę osobom starszym, które wierzą w tego typu rzeczy i nie podejmują prób rozruszania swojego mózgu, a tym samym nie chcą zapobiec chorobom, powiązanym np. z utratą pamięci. Koncepcja pejzażu językowego wpisuje się w zakres metod opierających się na metodzie aktywizującej, stymulującej ośrodki wykorzystujące wszystkie rodzaje pamięci, a przede wszystkim opanowanie języka na poziomie komunikatywnym i praktycznym. Przeszkodą nauki języków obcych dla seniorów są przede wszystkim wątpliwości w stosunku do własnych możliwości. Jednakże badania wielu organizacji pokazują, że zdolność do komunikowania się w obcym języku może być łatwiejsza i szybsza do osiągnięcia dla dorosłych niż dla dzieci. Podkreślić należy, że osoby dojrzałe dysponują ważną umiejętnością: wypracowanymi przez lata metodami uczenia się. W związku z tym wykorzystują najczęściej posiadane doświadczenie i rozwijają umiejętności z nauki języka obcego. Niezmiernie pomocne są w tym wypadku motywacje, a także, jak powiedziano wcześniej,  wsparcie wykwalifikowanych dydaktyków. Okazuje się, że skuteczne kursy z języka obcego dla dojrzałych to te, które wykorzystują materiały, dostarczające zrozumiały przekaz i obejmujące aspekty kultury danego kraju oraz niewerbalne posługiwanie się językiem. Ważne w tym przypadku jest także, aby panowała atmosfera wsparcia i zaufania oraz swoboda w wyrażaniu opinii podczas zajęć pomiędzy uczestnikami i prowadzącym. Nauczanie więc osób starszych powinno stanowić przyjemne doświadczenie. Ich samodzielnie wypracowany sposób uczenia się, doświadczenie życiowe i silna motywacja tworzy wręcz przewagę nad młodszymi uczniami. Profesor Norbert Morciniec uważa, że w nauce języka obcego często chodzi nie tylko o zdobywanie wiedzy, lecz o zdobycie sprawności2, mianowicie sprawności rozumienia ze słuchu, mówienia, rozumienia języka pisanego i pisania. Można posiadać wiedzę o języku, znać jego gramatykę, a równocześnie nie być w stanie porozumieć się w tym języku. I odwrotnie: można swobodnie porozumiewać się w języku obcym, nie mając pojęcia o jego gramatyce. Do sukcesu potrzebny jest bowiem odpowiedni program nauczania. Opanowanie języka obcego w zadowalającym zakresie możliwe jest nawet w wieku starszym. Bardzo cenne będzie w tym wypadku ćwiczenie pamięci, co ma znaczenie dla jakości życia prywatnego starszego człowieka.  Zgodnie z przekazem profesora Norberta Morcińca pojemność pamięci uważana jest za jeden z ważniejszych czynników wpływających na proces uczenia się w ogóle, a więc również na proces uczenia się języka obcego. Z badań psychologów wynika, że pojemność pamięci wzrasta systematycznie w ciągu pierwszych dwóch dekad życia ludzkiego, ustala się na jednym poziomie w dekadzie trzeciej a zaczyna się zmniejszać w czwartej. Osiąga ona swój najwyższy poziom w wieku 16 – 20 lat. Sprawna pamięć, duża jej pojemność, jest w procesie uczenia się języka obcego czynnikiem sprzyjającym. Spadkowi pojemności pamięci można przeciwdziałać przez odpowiednie ćwiczenia.3 W dydaktyce języków obcych motywacja stanowi o chęci do pokonywania trudności podczas nauki języka. Uczeń może być motywowany przez sam przedmiot, którego się uczy i sposób jego realizacji, a więc, zdaniem pana profesora, ciekawy podręcznik, miła nauczycielka, urozmaicona lekcja, jak też poprzez korzyści płynących z opanowania języka  - wyjazd za granicę, awans w pracy. Silna i trwała motywacja do uczenia się jest cechą bardziej charakterystyczną raczej dla uczniów dorosłych niż dla dzieci. Sprawna pamięć jest czynnikiem sprzyjającym w uczeniu się języków. Zmniejszenie się sprawności pamięci zaczyna być obserwowane po 30 roku życia. Motywacja jest na ogół silniejsza u uczniów dorosłych niż u dzieci. Silna motywacja może skutecznie rywalizować z ujemnym wpływem interferencji języka ojczystego. Doświadczenie w uczeniu się języków obcych wpływa dodatnio na postępy w uczeniu się kolejnego języka. W aspekcie sygnalizowanych powyżej problemów, warto podkreślić, że koncepcja pejzażu językowego w pokaźnym stopniu ułatwi opanowanie języka obcego w ciekawy, a zarazem w aktywny sposób. Ważne jest w tym wszystkim, aby nauczyciele języka obcego pracujący z dorosłymi, chcieli czerpać z zasobów tej koncepcji i wykorzystywać ją w codziennej swojej pracy. Będzie to z pewnością odebrane z satysfakcją, zwłaszcza przez uczniów dorosłych.

Bibliografia

1 http://anglofan.felberg.pl/?dzial=1&art=206, Edukacja językowa osób dorosłych, Karina Rusinek

2Nauka języka obcego a wiek ucznia – prof. Norbert Morciniec http://www.morciniec.eu/21,nauka_jezyka_obcego_a_wiek_ucznia

3O językowym obrazie świata, czyli czym różnią się języki, prof. Norbert Morciniec. http://www.morciniec.eu/22,o_jezykowym_obrazie_swiata_czyli_czym_roznia…

Login (0)

Ideałem jest połączenie dwóch rzeczywistości – tej wirtualnej i tej prawdziwej.

Gdy nauczającym jest native speaker, to "praktyczna edukacja" może być dwukierunkowa i bardziej skuteczna: nie tylko uczniowie są nauczani (najczęściej wirtualnie), ale trener poznaje język kraju, w którym przebywa korzystajac z doświadczenia swoich uczniów. Nauczanie jest wtedy bardziej empatyczne.

Wydaje się, że dobrym przykładem takiej współpracy może być nauka języków obcych prowadzona przez wolontariuszy z zagranicy w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie. Lista oczekujących seniorów na kolejne edycje jest bardzo długa :)

Login (0)

Vuoi cambiare lingua?

Questo documento è disponibile anche in altre lingue. Puoi selezionarne una qui sotto.
Switch Language

Want to write a blog post ?

Don't hesitate to do so! Click the link below and start posting a new article!

Ultime discussioni

Key Action 2 Erasmus Plus partenariati di cooperazione

Mi farebbe piacere un confronto con altri project manager o con presidenti di associazioni no profit che intendono presentare una candidatura per la Azione Chiave 2 allo scopo di collaborare insieme.

Altro