U raspravi se kritički analizira nastanak nove kulture učenja potpomognute razvitkom digitalnih medija. U prvom dijelu analizira se pojam nove kulture učenja i navode njezina bitna obilježja. U tom okviru obrađuju se i brojni novi oblici učenja, posebno u kontekstu obrazovanja odraslih i cjeloživotnog obrazovanja. Primjena novih medija i novih oblika učenja izazvala je značajne promjene u tradicionalnoj kulturi poučavanja. U analizi tih promjena polazi se od konstruktivističke paradigme učenja koja je bitno promijenila neke spoznaje o prirodi procesa učenja i poučavanja. S tim u skladu razmatraju se i problemi nove organizacije učenja i nastave, te uloga nastavnika u tim procesima. Posebno se razmatra i značenje koje nova WEB 2.0 tehnologija ima za obrazovanje.